Helena Dam á Neystabø

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helena Dam á Neystabø
Ilustracja
Helena Dam á Neystabø w 2008 roku
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1955
Kopenhaga

Minister Zdrowia i Opieki Społecznej
Okres

od 15 maja 1998
do 26 lutego 2001

Przynależność polityczna

Sjálvstýrisflokkurin

Poprzednik

Óli Jacobsen

Następca

Sámal Petur í Grund

Minister Kultury
Okres

od 26 września 2008
do 14 listopada 2011

Przynależność polityczna

Javnaðarflokkurin

Poprzednik

Óluva Klettskarð

Następca

Bjørn Kalsø

Przewodnicząca Partii Niepodległościowej
Okres

od 1994
do 2001

Przynależność polityczna

Sjálvstýrisflokkurin

Poprzednik

Hilmar Kass

Następca

Sámal Petur í Grund

Poseł na Løgting XXXV kadencji
Okres

od 15 września 2015

Przynależność polityczna

Javnaðarflokkurin

Helena Dam á Neystabø (ur. 10 grudnia 1955 w Kopenhadze[1]) - farerska polityk, poseł na Løgting, w przeszłości także poseł na Folketing, a w latach 1994 - 2001 prezes Sjálvstýrisflokkurin.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Atliego Dama, wielokrotnego premiera Wysp Owczych oraz Ásy Hátún[2]. Wychowywała się w Kopenhadze. Jej rodzice rozwiedli się, kiedy miała dziewięć lat, a cztery lata później wraz z matką przeniosła się na Wyspy Owcze[1]. Chodziła do szkoły średniej w Tórshavn, a następnie w 1975 roku ponownie wyjechała do Danii, by studiować na Uniwersytecie Kopenhaskim[1]. Ukończyła studia magisterskie na kierunkach filologia duńska oraz germanistyka w 1983 roku[1]. W tym czasie wyszła za urodzonego w 1951 roku w Haldarsvík Kristiana á Neystabo, z którym ma trójkę dzieci: Dánjala (1979), Katrin (1981) oraz Ásę (1986)[2]. Jej pierwszy syn jest znanym muzykiem na archipelagu[3]. Na Wyspy Owcze powróciła pod koniec lat 80., gdzie zaczęła karierę w edukacji[1]. W latach 1988-1990 kierowała Føroya Skúlabókagrunnur, głównym wydawnictwem oświatowym na archipelagu[1].

Jej dziadkiem był Petur Mohr Dam[1].

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Helena Dam á Neystabø po raz pierwszy wystartowała w wyborach do Løgting w 1990 z ramienia Sjálvstýrisflokkurin[4]. Uzyskała wówczas mandat i wraz z dwoma innymi posłami swojej partii zasiadła w parlamencie. Wybrano ją także cztery lata później. W czasie drugiej kadencji zasiadała na czele Komisji ds. Zagranicznych, była też członkiem duńskiej komisji śledczej badającej przyczyny kryzysu gospodarczego na Wyspach Owczych w latach dziewięćdziesiątych[1]. Od 1994 roku sprawowała funkcję przewodniczącej Sjálvstýrisflokkurin. Podczas wyborów w 1998 roku wybrano ją po raz kolejny, a jej partia znalazła się w zwycięskiej koalicji. Helena Dam á Neystabø została wówczas mianowana Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, pierwszym ministrem kobietą w historii Sjálvstýrisflokkurin[1]. Funkcję tę sprawowała od 15 maja 1998 do 26 lutego 2001[5], kiedy zrezygnowała zarówno z fotela prezesa partii, jak i z członkostwa w niej[6].

Do lutego 2002 pozostawała bezpartyjnym posłem na Løgting, a następnie dołączyła do Javnaðarflokkurin - Partii Socjaldemokratycznej, której przedstawicielami byli dawniej jej ojciec i dziadek[6]. Nie wzięła udziału w wyborach w roku 2002, a dwa lata później nie dostała się do parlamentu, mimo dobrego wyniku jej partii[1]. Nie odniosła także sukcesu w wyborach w roku 2005 do duńskiego Folketingu. Do farerskiego parlamentu dostała się ponownie w roku 2008, zdobywając 577 głosów z 6018 uzyskanych przez Javnaðarflokkurin[7]. Po wyborach, 4 lutego została Ministrem Sprawiedliwości, jednak w związku z transformacją rządu 26 września przeniosła się na stanowisko Ministra Kultury[5][8]. Pozostała na nim do 14 listopada 2011 roku[8], w kolejnych wyborach nie uzyskując mandatu posła[9]. Do parlamentu powróciła dopiero po wyborach w roku 2015, które jej partia zwyciężyła[10]. 15 września 2015 zastąpiła Aksla V. Johannesena, który został premierem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Randi Jacobsen: Helena Dam á Neystabø (1955 - ). kvinfo.dk. [dostęp 2015-10-17]. (duń.).
  2. a b Helena Dam á Neystabø. Javnaðarflokkurin. [dostęp 2015-10-17]. (far.).
  3. Biography. danjal.net. [dostęp 2015-10-17]. (ang.).
  4. Óluva Klettskarð: Konufólk á tingi. W: Wielu: Løgtingið 150 – Hátíðarrit 2. Tórshavn: Løgting, 2002, s. 177, seria: Løgtingið 150. ISBN 99918-966-5-1. (far.).
  5. a b Landsstýri. lms.fo. [dostęp 2015-10-17]. (far.).
  6. a b Árni Dahl: Ævisøgur. W: Wielu: Løgtingið 150 – Hátíðarrit 2. Tórshavn: Løgting, 2002, s. 321, seria: Løgtingið 150. ISBN 99918-966-5-1. (far.).
  7. Løgtingsvalið 19. januar 2008. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-26)]. (far.).
  8. a b Yvirlit yvir landsstýrismenn í mentamálum. mmr.fo. [dostęp 2015-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-29)]. (far.).
  9. Løgtingsvalið 2011. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-17]. (far.).
  10. Løgtingsval 1. september 2015. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-17]. (far.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]