Przejdź do zawartości

Helena Gruszecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helena Gruszecka
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1901
Częstochowa

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1982
Warszawa

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Wiktor Detke

Lata aktywności

1938–1981

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Elżbieta Kryńska, Helena Gruszecka i Władysław Surzyński w przedstawieniu „Typ A” Marii Morozowicz-Szczepkowskiej w Teatrze Ateneum w Warszawie (1934).

Helena Gruszecka z domu Birnbaum (ur. 20 lipca 1901 w Częstochowie, zm. 5 sierpnia 1982 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie kompozytora Abrahama (Adama) Bera Birnbauma i Eleonory z d. Frenkel. Była siostrą Mieczysława Birnbauma, żołnierza, publicysty i tłumacza, ciotką pisarza Jerzego Pomianowskiego. Po ukończeniu szkoły średniej w Łodzi debiutowała i występowała w miejscowym Teatrze Polskim (1920–1921), następnie pracowała w Wilnie w teatrach Polskim (1921–1923) i Reduta (1923–1926)[1]. Egzamin eksternistyczny ZASP-u zdała w 1922[2]. W latach 1926–1929 grała w Teatrze Nowym w Poznaniu, a w sezonie 1929/30 w Teatrze Miejskim w Lublinie. W 1930 występowała w teatrze Uśmiech Warszawy, w sezonie 1932/33 w Teatrze Kameralnym (gościnnie w Teatrze Polskim w Poznaniu), w sezonie 1933/34 w Instytucie Reduty, w latach 1934–1938 w teatrach Ateneum i Aktora, w sezonie 1938–1939 w Teatrze Buffo[3].

Podczas okupacji niemieckiej nie pracowała w zawodzie.

Po II wojnie światowej występowała w warszawskich teatrach: m. st. Warszawy (1945)[4], Miejskich Teatrach Dramatycznych (1945–1948), Ludowym (1948–1954), Estrady potem pn. Komedia (1954–1971).

Była żoną artysty malarza Wiktora Detke (1899–1944)[5], który zginął podczas powstania warszawskiego[6].

Zmarła w Warszawie, pochowana 11 sierpnia 1982[7] na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C-B-25)[8].

Role filmowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Skowronek, Jean Anouilh, postać: Matki (reż. Czesław Szpakowicz, 1956)
  • Julietta ze snów, Georges Neveux (reż. Czesław Szpakowicz, 1957)
  • Goście o zmierzchu, Krystyna Salaburska (reż. Władysław Sheybal, 1957)
  • Żeglarz, Jerzy Szaniawski (reż. JózefSłotwiński, 1958)
  • Diabeł domowego ogniska, Henrik Pontoppidan (reż.Maryna Broniewska, 1962)
  • Szelmostwa Skapena, Molier, postać: Neryny (reż. Jan Kulczyński Jan, 1963)
  • Maliniarz, Fritz Hochwalder, postać: Burgerl (reż. Ireneusz Kanicki, 1967)
  • Przygoda w Manor Farm wg..., Karol Dickens, postać: Pani Wardle (reż. Lech Komarnicki, 1971)
  • 12 krzeseł (odcinek II Wielki kombinator wraca do akcji) Ilia Ilf, Eugeniusz Pietrow (reż. Konstantyn Ciciszwili, 1988)

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zaświadczenie o przebiegu pracy zawodowej w latach 1920–1967 [dostęp[ 2023-10-19].
  2. Helena Gruszecka (1901–1982) [online], www.dziennikteatralny.pl [dostęp 2023-10-19].
  3. Tomasz Mościcki: Teatry Warszawy 1939. Kronika. Warszawa: Bellona, 2009, s. 192,195. ISBN 978-83-11-11637-5.
  4. Premiera w Teatrze m. st. Warszawy (Ul. Zamoyskiego 20). „Życie Warszawy”. Rok II, Nr 90 (159), s. 6, 31 marca - 1 kwietnia 1945. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”. [dostęp 2023-10-19]. 
  5. Detke Wiktor (1899–1944) [dostęp 2023-10-19].
  6. Zaświadczenie z dnia 12 kwietnia 1948 r. [dostęp 2023-10-19].
  7. Nekrologi [1], [2] [dostęp 2023-10-19].
  8. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].
  9. Legitymacja odznaczenia Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski 1965 [dostęp 2023-10-19].
  10. M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” - wymieniona jako Gruszecka-Detko Helena c. Adama.
  11. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wymieniona jako Detko-Gruszecka Helena.
  12. Legitymacja odznaczenia Odznaką Zasłużony Działacz Kultury [dostęp 2023-10-19].
  13. Legitymacja odznaczenia Odznaką ZZPKiS [dostęp 2023-10-19].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]