Hendrik Jan Davids

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hendrik Jan Davids
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1969
De Bilt

Wzrost

183 cm

Gra

leworęczna

Status profesjonalny

1988

Zakończenie kariery

1997

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

171 (17 czerwca 1996)

Wimbledon

1R (1997)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7

Najwyżej w rankingu

26 (18 kwietnia 1994)

Australian Open

3R (1994)

Roland Garros

QF (1993)

Wimbledon

3R (1993)

US Open

QF (1996)

Hendrik Jan Davids (ur. 30 stycznia 1969 w De Bilt) – holenderski tenisista.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową Jan Davids rozpoczął w 1988 roku, a zakończył w 1997 roku. W grze pojedynczej wygrał jeden turniej rangi ATP Challenger Tour, w 1994 roku na Malcie. Wziął udział również w jednym turnieju wielkoszlemowym, w 1997 roku na Wimbledonie, gdzie odpadł w I rundzie.

W grze podwójnej tenisista holenderski zwyciężył w siedmiu turniejach kategorii ATP World Tour oraz osiągnął dwanaście finałów. W zawodach z cyklu Wielkiego Szlema najdalej dochodził podczas Rolanda Garrosa z 1993 roku i US Open z 1996 roku, kiedy był uczestnikiem ćwierćfinałów.

W rankingu singlowym Jan Davids najwyżej był na 171. miejscu (17 czerwca 1996), a w klasyfikacji deblowej na 26. pozycji (18 kwietnia 1994).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP Tour World Championships
ATP Masters Series
ATP Championship Series
ATP World Series

Gra podwójna (7–12)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 11 listopada 1990 Moskwa Dywanowa (hala) Holandia Paul Haarhuis Australia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd
6:4, 7:6
Zwycięzca 2. 16 czerwca 1991 Rosmalen Trawiasta Holandia Paul Haarhuis Holandia Richard Krajicek
Holandia Jan Siemerink
6:3, 7:6
Finalista 1. 8 marca 1992 Kopenhaga Dywanowa (hala) Belgia Libor Pimek Szwecja Nicklas Kulti
Szwecja Magnus Larsson
3:6, 4:6
Zwycięzca 3. 5 kwietnia 1992 Estoril Ceglana Belgia Libor Pimek Stany Zjednoczone Luke Jensen
Australia Laurie Warder
3:6, 6:3, 7:5
Zwycięzca 4. 12 lipca 1992 Gstaad Ceglana Belgia Libor Pimek Czechy Petr Korda
Czechy Cyril Suk
walkower
Finalista 2. 11 lipca 1993 Gstaad Ceglana Południowa Afryka Piet Norval Francja Cédric Pioline
Szwajcaria Marc Rosset
3:6, 6:3, 6:7
Finalista 3. 1 sierpnia 1993 Hilversum Ceglana Belgia Libor Pimek Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
6:4, 2:6, 5:7
Zwycięzca 5. 8 sierpnia 1993 Praga Ceglana Belgia Libor Pimek Meksyk Jorge Lozano
Brazylia Jaime Oncins
6:3, 7:6
Zwycięzca 6. 17 października 1993 Bolzano Dywanowa (hala) Południowa Afryka Piet Norval Południowa Afryka David Adams
Rosja Andriej Olchowski
6:3, 6:2
Finalista 4. 13 lutego 1994 Mediolan Dywanowa (hala) Południowa Afryka Piet Norval Holandia Tom Nijssen
Czechy Cyril Suk
6:4, 6:7, 6:7
Finalista 5. 17 kwietnia 1994 Nicea Ceglana Południowa Afryka Piet Norval Hiszpania Javier Sánchez
Australia Mark Woodforde
5:7, 3:6
Finalista 6. 13 listopada 1994 Antwerpia Dywanowa (hala) Kanada Sébastien Lareau Szwecja Jan Apell
Szwecja Jonas Björkman
5:7, 3:6
Finalista 7. 18 czerwca 1995 Rosmalen Trawiasta Rosja Andriej Olchowski Holandia Richard Krajicek
Holandia Jan Siemerink
5:7, 3:6
Finalista 8. 1 października 1995 Palermo Ceglana Południowa Afryka Piet Norval Hiszpania Àlex Corretja
Francja Fabrice Santoro
7:6, 4:6, 3:6
Finalista 9. 4 lutego 1996 Zagrzeb Dywanowa (hala) Czechy Martin Damm Belgia Libor Pimek
Holandia Menno Oosting
3:6, 6:7
Finalista 10. 10 marca 1996 Rotterdam Dywanowa (hala) Czechy Cyril Suk Południowa Afryka David Adams
Południowa Afryka Marius Barnard
3:6, 7:5, 6:7
Finalista 11. 28 września 1997 Bukareszt Ceglana Argentyna Daniel Orsanic Argentyna Luis Lobo
Hiszpania Javier Sánchez
5:7, 5:7
Finalista 12. 5 października 1997 Palermo Ceglana Argentyna Daniel Orsanic Australia Andrew Kratzmann
Belgia Libor Pimek
6:3, 3:6, 6:7
Zwycięzca 7. 9 listopada 1997 Santiago Ceglana Australia Andrew Kratzmann Hiszpania Julián Alonso
Ekwador Nicolás Lapentti
7:6, 5:7, 6:4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]