Henrik Hololei

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henrik Hololei
Ilustracja
Data urodzenia

1 kwietnia 1970

Zawód, zajęcie

ekonomista, urzędnik państwowy i europejski

Alma Mater

Uniwersytet Techniczny w Tallinnie

Stanowisko

minister gospodarki (2001–2002)

Odznaczenia
Order Gwiazdy Białej III Klasy (Estonia) Krzyż Wielki Orderu Lwa Finlandii Kawaler Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Krzyż Uznania III klasy (Łotwa) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Henrik Hololei (ur. 1 kwietnia 1970[1]) – estoński ekonomista, urzędnik państwowy i europejski, w latach 2001–2002 minister gospodarki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1993 ukończył ekonomię na Uniwersytecie Technicznym w Tallinnie. Kształcił się również na Uniwersytecie Aarhus. Od 1993 pracował w administracji związanej z handlem zagranicznym. W 1996 został radcą w biurze integracji europejskiej. W tym samym roku objął obowiązki dyrektora tego biura, wykonując je do 2001 i ponownie od 2002 do 2003[1]. Pomiędzy tymi okresami, od października 2001 do stycznia 2002, sprawował urząd ministra gospodarki w drugim rządzie Marta Laara[2]. W latach 2003–2004 w ramach administracji rządowej był głównym radcą ds. stosunków europejskich[1].

W 2004 przeszedł do pracy w Komisji Europejskiej. Do 2013 był szefem gabinetu Siima Kallasa, pełniącego funkcje członka i wiceprzewodniczącego KE. W 2013 został zastępcą sekretarza generalnego Komisji Europejskiej, a w 2015 stanął na czele DG MOVE (Dyrekcji Generalnej ds. Mobilności i Transportu)[1].

Odznaczony estońskim Orderem Gwiazdy Białej III klasy (2004), Krzyżem Wielkim Orderu Lwa Finlandii (2001), francuskim Orderem Narodowym Zasługi V klasy (2005), łotewskim Krzyżem Uznania III klasy (2015)[1], ukraińskim Order „Za zasługi” III klasy (2022)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Henrik Hololei. ec.europa.eu. [dostęp 2016-05-16]. (ang.).
  2. Eesti Vabariigi Valitsus 25.03.1999 – 28.01.2002. valitsus.ee. [dostęp 2016-05-16]. (est.).
  3. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №595/2022 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 23 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-29]. (ukr.).