Henry Wotton
Sir Henry Wotton (ur. 30 marca 1568 w Boughton Malherbe w hrabstwie Kent, zm. w grudniu 1639 w Eton[1]) – angielski dyplomata, poeta.
Wotton pochodził ze znanej rodziny szlacheckiej, jego dziadkiem był dyplomata Nicholas Wotton. Kształcił się w Westminster, ukończył studia na uniwersytecie w Oxfordzie; podczas studiów zaprzyjaźnił się z Johnem Donne'em. W latach 1589–1595 przebywał za granicą, być może zajmując się też pracą wywiadowczą w służbie hrabiego Essexa, a po powrocie do Anglii został jego sekretarzem. Tuż przed aresztowaniem Essexa wyjechał na kilka lat do Włoch, co pozwoliło mu uniknąć kłopotów.
W 1604 roku został nobilitowany przez Jakuba I i mianowany ambasadorem w Wenecji, gdzie z krótkimi przerwami na inne misje dyplomatyczne przebywał do 1624 roku. Po powrocie do Anglii został przełożonym Eton College, które to stanowisko piastował aż do śmierci w grudniu 1639 roku.
Znany był z dowcipu, jest m.in. autorem bon motu "ambasador to uczciwy człowiek, którego wysyła się po to, by dla dobra swojego kraju kłamał za granicą". Był przyjacielem pisarzy i poetów, prócz wspomnianego już Donne'a także Bena Jonsona i Johna Miltona. Późniejszym biografem Wottona był także z nim zaprzyjaźniony Izaak Walton.
Zbiór pism Wottona, Reliquiae Wottonianae, został wydany pośmiertnie w 1651 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sir Henry Wotton, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2010-03-03] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henry Wotton. W: Stanisław Barańczak: Antologia angielskiej poezji metafizycznej XVII stulecia. Wyd. II. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1991, s. 50. ISBN 83-06-01963-6.
- ISNI: 0000 0001 2096 4518
- VIAF: 76454666
- ULAN: 500240693
- LCCN: n50049531
- GND: 119516829
- LIBRIS: c9psxh6w2jbcbdc
- BnF: 13177246r
- SUDOC: 111187222
- NKC: mub2018991294
- BNE: XX1309047
- NTA: 070858772
- Open Library: OL112782A
- PLWABN: 9810634546305606
- NUKAT: n2014125289
- OBIN: 30001
- J9U: 987007276414405171
- PTBNP: 235158
- RISM: pe30030283
- WorldCat: lccn-n50049531