Przejdź do zawartości

Henryk Ciereszko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Ciereszko
Biskup tytularny Dices
Ilustracja
Henryk Ciereszko (2019)
Herb duchownego In Misericordia Tua speravi
Zaufałem Twemu miłosierdziu
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

9 września 1955
Hermanówka

Biskup pomocniczy białostocki
Okres sprawowania

od 2012

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

14 czerwca 1981

Nominacja biskupia

17 listopada 2012

Sakra biskupia

15 grudnia 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 grudnia 2012

Miejscowość

Białystok

Miejsce

bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Konsekrator

Edward Ozorowski

Współkonsekratorzy

Celestino Migliore
Stanisław Szymecki

Henryk Ciereszko (ur. 9 września 1955 w Hermanówce) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy białostocki od 2012.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 września 1955 w Hermanówce. W 1974 złożył egzamin dojrzałości w VI Liceum Ogólnokształcącym w Białymstoku[1]. Następnie odbył studia w Archidiecezjalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku. Święceń prezbiteratu udzielił mu 14 czerwca 1981 w prokatedrze białostockiej biskup Edward Kisiel, administrator apostolski archidiecezji w Białymstoku. Magisterium obronił na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[2]. W 1983 rozpoczął studia specjalistyczne w zakresie teologii fundamentalnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1985 uzyskał licencjat, a w 1988 doktorat na podstawie dysertacji Metoda apologetyczna Pawła Swietłowa[1]. Również tam na podstawie rozprawy Życie i działalność błogosławionego Michała Sopoćki (1888–1975). Pełna biografia apostoła miłosierdzia Bożego uzyskał w 2013 stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych o specjalności teologia duchowości[3].

W latach 1981–1983 pracował jako wikariusz w parafii św. Kazimierza i Matki Boskiej Częstochowskiej w Mońkach, zaś w latach 1988–1990 w parafii św. Rocha w Białymstoku, jednocześnie będąc duszpasterzem akademickim. W 1994 został archidiecezjalnym cenzorem publikacji o treści związanej z religioznawstwem i naukami humanistycznymi. W 2000 objął funkcję ojca duchownego kapłanów archidiecezji białostockiej. Przyjął również stanowisko rzecznika sprawiedliwości białostockiego sądu metropolitalnego oraz wszedł w skład rady kapłańskiej archidiecezji. Od 1998 był wicepostulatorem w procesie beatyfikacyjnym księdza Michała Sopoćki. Postać Sopoćki opisał w kilku publikacjach książkowych. W 2003 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości, a w 2008 został prepozytem, kanonikiem gremialnym Białostockiej Kapituły Metropolitalnej[1]. W 2011 został członkiem zwyczajnym Międzynarodowej Akademii Miłosierdzia przy sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach[4].

W 1990 został prefektem alumnów Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku. Od 1995 do 1998 oraz od 2001 do 2008 był ojcem duchownym alumnów białostockiego seminarium. Prowadził w nim wykłady z propedeutyki teologii, teologii życia wewnętrznego oraz teologii fundamentalnej. Był również wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego w Ełku, Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie, Archidiecezjalnego Kolegium Teologicznego w Białymstoku oraz Polskiego Centrum Katechetycznego w Wilnie[1].

17 listopada 2012 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji białostockiej ze stolicą tytularną Dices[5][6]. Święcenia biskupie otrzymał 15 grudnia 2012 w archikatedrze białostockiej. Głównym konsekratorem był Edward Ozorowski, arcybiskup metropolita białostocki, zaś współkonsekratorami Stanisław Szymecki, arcybiskup senior białostocki, i arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce[7]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „In Misericordia Tua speravi” (Zaufałem Twemu miłosierdziu)[8]. Od 26 marca do 3 września 2021, po objęciu przez arcybiskupa Tadeusza Wojdę arcybiskupstwa gdańskiego, zarządzał archidiecezją jako administrator[2][9].

W Konferencji Episkopatu Polski został przewodniczącym Zespołu ds. Sanktuariów i Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi, delegatem ds. Dialogu Katolików i Muzułmanów i ds. Ruchu „Wiara i światło” oraz Fundacji „L’Arche”, a także członkiem Komisji Maryjnej i Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Litwy[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Biograf Apostoła Miłosierdzia Bożego – biskupem pomocniczym w Białymstoku. episkopat.pl (arch.), 2012-11-17. [dostęp 2016-11-06].
  2. a b Nota biograficzna Henryka Ciereszki na stronie archidiecezji białostockiej. archibial.pl. [dostęp 2021-03-26].
  3. Henryk Ciereszko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-09-01].
  4. Ks. dr Henryk Ciereszko biskupem pomocniczym archidiecezji białostockiej. ekai.pl (arch.), 2012-11-17. [dostęp 2018-09-23].
  5. Nomina dell’Ausiliare di Białystok (Polonia). press.vatican.va, 2012-11-17. [dostęp 2013-12-01]. (wł.).
  6. Białystok: Ks. prał. Henryk Ciereszko – biskupem pomocniczym archidiecezji białostockiej. episkopat.pl (arch.), 2012-11-17. [dostęp 2016-11-06].
  7. Ks. Ciereszko nowym biskupem w Białymstoku. deon.pl, 2012-12-15. [dostęp 2012-12-16].
  8. a b Henryk Ciereszko na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2024-10-01].
  9. T. Margańska: Arcybiskup Józef Guzdek objął kanonicznie Archidiecezję Białostocką. archibial.pl, 2021-09-03. [dostęp 2021-09-03].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]