Henryk Cugier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Cugier
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1951
Świdnica

profesor nauk fizycznych
Specjalność: astrofizyka
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1980

Habilitacja

1990

Profesura

13 maja 1997

Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Henryk Cugier (ur. 5 lipca 1951 w Świdnicy) – polski astronom specjalizujący się w astrofizyce, nauczyciel akademicki i wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego, drugi dziekan Wydziału Fizyki i Astronomii na tejże uczelni w latach 2002-2008.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej i pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym w 1969 roku podjął studia astronomiczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył w 1974 roku zdobywając tytuł magistra. Następnie kontynuował studia doktoranckie, zdobywając w 1980 stopień doktora nauk fizycznych na podstawie rozprawy pt. Badanie układu zaćmieniowego Beta Persei na podstawie widma ultrafioletowego w obszarze 2800. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1990 roku na podstawie rozprawy zatytułowanej Badanie zawartości węgla w gwiazdach wczesnych typów widmowych. Na stanowisko profesora nadzwyczajnego został mianowany w 1992 roku, a w 1997 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego[1].

W latach 1993-2002 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Astronomicznego UWr, a następnie do 2008 roku dziekana Wydziału Fizyki i Astronomii UWr[2][3].

Jego zainteresowania naukowe Profesora koncentrują się wokół następujących zagadnień: badanie układów podwójnych, badanie składu chemicznego gwiazd oraz badanie gwiazd pulsujących. Jest członkiem Międzynarodowej Unii Astronomicznej, Europejskiego Towarzystwa Astronomicznego, a także Komitetu Astronomii Polskiej Akademii Nauk. Za swoje osiągnięcia naukowe otrzymał wiele nagród, w tym Nagrodę Ministra w 1980 roku za pracę doktorską i w 1990 roku za pracę habilitacyjną, Nagrodę Młodych Polskiego Towarzystwa Astronomicznego w 1980 roku oraz sześć Nagród Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Jego dorobek naukowy składa się z kilkudziesięciu prac opublikowanych w czasopismach o zasięgu międzynarodowym oraz w tomach prac z konferencji międzynarodowych. W 1996 roku zorganizował jedyne w Polsce Studium Doktorantów Astronomii, którego przez wiele lat był kierownikiem[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Wrocławskiego, R. 3, Nr 5 (19), 1997, s. 17. [on-line] [dostęp: 16.02.2012]
  2. Krótka historia IA UWr [on-line] [dostęp: 16.02.2012]
  3. Poczet dziekanów WFiA UWr [on-line] [dostęp: 16.02.2012]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]