Henryk Hojan
Henryk Hojan pseudonim Tadeusz Dygasiński (ur. 1 września 1901 w Berlinie, zm. 13 października 1942 tamże) – członek Wojskowej Organizacji Ziem Zachodnich (WOZZ - organizacja kapitana Kmiotka).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Berlinie, w rodzinie Walentego i Kazimiery. Wziął udział w powstaniu wielkopolskim. Następnie pełnił służbę w Szpitalu polowym nr 707 na stanowisku sanitariusza. Brał udział w odsieczy Lwowa pod komendą mjra Franciszka Rataja. Przeniesiony ze służby liniowej w 1923 i przydzielony do Intendentury Sztabu DOK nr VII w Poznaniu.[1]
Do WOZZ został zwerbowany przez Horowskiego[2]. Był odpowiedzialny za sprawy administracyjno-gospodarcze. Aresztowany 29 czerwca 1940. Skazany w Berlinie w dniu 4 września 1942. Został stracony w Berlinie 13 października 1942 roku[3]. Wyrok wykonano w więzieniu egzekucyjnym B-Plötzensee.
Listy pożegnalne Henryka do żony Marii zostały opublikowane w książce "Jak ginie Polak.."[4] wśród innych tekstów więźniów i skazańców. Henryk Hojan został upamiętniony imienną tabliczką na odsłoniętym 26 września 2007 w Poznaniu Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Genealogia Powstańców Wielkopolskich [online], Albumy Genealogia Powstańców Wielkopolskich Hojan Henryk Zygmunt [dostęp 2020-11-23].
- ↑ Gajewski Bolesław Wojskowa Organizacja Ziem Zachodnich w konspiracji wielkopolskiej, Poznań 1995, s.226
- ↑ Polskie Państwo Podziemne w Wielkopolsce 1939–1945, tom 2 Jak Feniks z popiołów. Struktury Polskiego Państwa Podziemnego w Wielkopolsce 1939-1945, Oddział IPN w Poznaniu nakładem Oficyny Wydawniczej Wielkopolski, Poznań 2007.
- ↑ Albin Wietrzykowski: Jak ginie Polak... : ostatnie chwile i listy ofiar hitleryzmu : 1939-1945. Poznań: Księgarnia Wydawnicza Spółdzielni "Pomoc", 1947.