Henryk Konopacki
| Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 lipca 2007 |
| Minister przemysłu chemicznego | |
| Okres |
od 2 grudnia 1976 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Henryk Konopacki (ur. 25 stycznia 1925 we Wronkach, zm. 15 lipca 2007 w Warszawie[1]) – polski inżynier chemik i polityk, w latach 1976–1980 minister przemysłu chemicznego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Piotra i Józefy. W 1951 ukończył studia na Uniwersytecie Poznańskim. Po ukończeniu studiów do 1956 był kierownikiem wydziału i głównym inżynierem w Zakładach Chemicznych „Pionki”, a następnie do 1966 naczelnym inżynierem i dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Organicznego i Tworzyw Sztucznych „Erg”.
W 1954 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1966 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego, a w latach 1976–1980 minister tego resortu w rządzie Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha. Od 1980 do 1984 zastępca stałego przedstawiciela Polski w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w Moskwie.
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A35-2-1)[2].
Otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi (1955)[3] oraz Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biuletyn IPN
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nekrolog w „Gazecie Wyborczej” z 17 lipca 2007.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1172
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 45, poz. 455
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu