Henryk Mross
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1928 |
| Data i miejsce śmierci |
27 kwietnia 2000 |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
10 maja 1956 |
Henryk Mross (ur. 24 maja 1928 w Gniewie, zm. 27 kwietnia 2000 w Gdyni) – duchowny katolicki, historyk, profesor Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie, kanonik kapituły katedralnej w Chełmnie i w Pelplinie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Józefa, pracownika Starostwa Gniewskiego i Czesławy z domu Filcek. Ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Gniewie oraz zdał maturę w 1949. W latach 1949–1950 studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. W trakcie urlopu dziekańskiego uczył w szkole podstawowej w Gródku, w powiecie świeckim. Od 1950 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie. 10 maja 1956 przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz w Linowie (1956–1957), Nowem (1957–1965), Chełmnie (1965–1969). W Nowem i Chełmnie był także katechetą w miejscowych liceach ogólnokształcących. Od 25 stycznia 1969 do 30 czerwca 1992 był proboszczem parafii Osielsko pod Bydgoszczą. W latach 1977–1992 pełnił obowiązki dziekana dekanatu fordońskiego. 14 października 1985 został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Chełmińskiej, a 25 września 1994 kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej Pelplińskiej.
Od 1991 był członkiem Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Od 1 lipca 1992 wykładał historię diecezjalną w Seminarium Duchownym w Pelplinie, był jednocześnie dyrektorem biblioteki seminaryjnej. Jako historyk specjalizował się w dziejach regionalnych, a zwłaszcza w biografistyce księży diecezji chełmińskiej. Był autorem ponad 300 publikacji, wiele artykułów umieścił w Polskim Słowniku Biograficznym, a także w innym zbiorowych opracowaniach (Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Słownik polskich teologów, Słownik biograficzny konspiracji pomorskiej, Encyklopedia katolicka).
Zmarł w Gdyni. Został pochowany na Cmentarzu w Pelplinie.
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
7 kwietnia 1995 Klub Studentów „Pomorania” przy Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskim w Gdańsku przyznał mu Medal Stolema[1]. W 1997 został Honorowym Obywatelem Miasta i Gminy Gniew (na mocy uchwały nr XLI/234/97 Rady Miejskiej w Gniewie z dnia 27 sierpnia 1997[2]), a w 1998 – Honorowym Obywatelem Gminy Osielsko. W 1999 imieniem ks. Henryka Mrossa nazwano ulicę prowadzącą do kaplicy w Niemczu[3].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Ks. Henryk Mross, Słownik biograficzny kapłanów Diecezji Chełmińskiej wyświęconych w latach 1821–1920, Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 1995, ISBN 83-86491-12-4.
- Ks. Henryk Mross, Pracownicy naukowo-dydaktyczni Wyższego Seminarium Duchownego. Pelplin 1939–1995. Słownik bio-bibliograficzny, Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 1997, ISBN 83-86491-74-4.
- Ks. Henryk Mross, Dzieje parafii Gniew od XIII wieku do 1939 roku, Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 1997, ISBN 83-86491-68-X.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Medal Stolema [online], Klub Studencki "Pomorania", 16 marca 2017 [dostęp 2021-01-16] (pol.).
- ↑ Ksiądz Henryk Mross - Miasto i Gmina Gniew [online], www.gniew.pl [dostęp 2020-03-13].
- ↑ Mrossa Henryka, ks. Niemcz, Ulica, 86-032 [online], mapa.targeo.pl [dostęp 2021-01-16] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ks. Sławomir Decowski, Przeszedł dobrze czyniąc. Ks. Henryk Mross (1928-2000), Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2001, ISBN 83-88487-79-5.
- Anastazy Nadolny, Henryk Mross [w:] Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement, tom II, Gdańsk 2002, s. 190-191.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Mross: Bibliografia w LitDok Europa Środkowo-Wschodnia / Instytut Herdera w Marburgu.