Przejdź do zawartości

Henryk Niewiadomski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Niewiadomski
Dziad, Garbus
Ilustracja
Portret z nagrobka na cmentarzu Bródnowskim
Data i miejsce urodzenia

1948
Warszawa

Data i miejsce śmierci

30 października 2007
Radom

Miejsce spoczynku

cmentarz Bródnowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca, przestępca

Krewni i powinowaci

Wiesław Niewiadomski (brat)
Paweł Niewiadomski (syn)

Strona internetowa

Henryk Niewiadomski, ps. „Dziad”, „Garbus” (ur. 1948 w Warszawie, zm. 30 października 2007 w Radomiu) – polski gangster, przedsiębiorca, przestępca, przywódca gangu ząbkowskiego, powszechnie mylnie określany szefem gangu wołomińskiego[1][2]. Z wykształcenia stolarz. Jego starszym bratem był gangster Wiesław Niewiadomski, ps. „Wariat”, synem był Paweł Niewiadomski, ps. „Mrówa”.

1948 – lata 90. XX w.

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1948 roku na warszawskiej Pradze-Północ, dorastał na Targówku. Był drugim dzieckiem w rodzinie. Ojciec był gruźlikiem, zmarł gdy Henryk Niewiadomski miał 13 lat. Matka nie pracowała, wychowywała czworo dzieci (Henryka Niewiadomskiego z trójką rodzeństwa). Dziad przeprowadził się do podwarszawskich Ząbek. W połowie lat 90. XX w. prowadził także legalne interesy: założył w Ząbkach kantor wymiany walut i lombard. Według ustaleń Policji wtedy zajmował się także obrotem nielegalnym spirytusem. W 1992 roku został zatrzymany podczas konwojowania ładunku z nielegalnym spirytusem, jednak sprawa nie trafiła do sądu. Oprócz tego prowadził zakład kamieniarski[5].

Na początku lat 90. Henryk Niewiadomski stworzył groźny gang, którym kierował ze swoim bratem Wieśkiem, ps. „Wariat”. Grupa Niewiadomskich początkowo współpracowała z gangiem pruszkowskim, jednak wkrótce kooperacja przerodziła się w dosłownie krwawą wojnę[6]. Henryk Niewiadomski był zapalonym hodowcą gołębi[7]. 15 kwietnia 1995 dokonano nieudanego zamachu na jego życie. Nieznany sprawca lub sprawcy zastrzelili trzy osoby, wszystkich obecnych w gołębniku w Ząbkach. W czasie egzekucji panowała ciemność i dopiero później okazało się, że wśród ofiar nie było jednak Dziada[8].

5 ton papieru na ruble

[edytuj | edytuj kod]

Henryk Niewiadomski brał także udział w oficjalnym zakupie 5 ton papieru z Niemiec na banknoty do druku rubli rosyjskich. Fałszywe ruble miały zostać wprowadzone na Wschodzie do obiegu. Ładunek od przekroczenia granicy niemiecko-polskiej był kontrolowany przez Urząd Ochrony Państwa. Henryk Niewiadomski ukradł ten ładunek wraz ze Staśkiem i bratem Wariatem, kompromitując tym służby specjalne. Po jakimś czasie Dziad oddał 3,7 tony tego papieru funkcjonariuszom UOP, natomiast 1,3 tony wykorzystał Wariat, jak się później okazało do wydrukowania rubli. W odzyskaniu papieru brał udział m.in. Adam Rapacki z Komendy Głównej Policji.

W 1997 roku sąd uznał Henryka Niewiadomskiego winnym czynnej napaści na policjanta i skazał go na rok pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata. Kilka dni później został skazany na dwa lata więzienia w zawieszeniu na pięć lat za nieumyślne spowodowanie śmierci dwóch robotników na nielegalnej budowie obok swojego domu w Ząbkach. 6 lutego 1998 został zastrzelony brat Dziada – Wiesław Niewiadomski[9].

26 maja 1999 roku Henryk Niewiadomski został zatrzymany przez pododdział antyterrorystyczny Policji. Oskarżony został o kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą oraz przemyt i handel narkotykami. Po dwóch latach, w 2001 r. białostocki sąd okręgowy skazał go na 7 lat pozbawienia wolności, 40 tysięcy złotych grzywny oraz 3-letnie pozbawienie praw publicznych za podżeganie do zabójstwa Leszka Danielaka, ps. Wańka (członka zarządu konkurencyjnego gangu pruszkowskiego[10]) oraz zlecenia napadu na małżeństwo R. spod Warszawy. Natomiast został uniewinniony z zarzutu kierowania gangiem. W lutym 2003 został dodatkowo skazany przez sąd w Białymstoku na 2 lata pozbawienia wolności za obrazę prokuratorów podczas poprzedniego procesu[11]. Karę pozbawienia wolności odbywał m.in. w Areszcie Śledczym w Piotrkowie Trybunalskim[12][13].

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]
Grób Henryka Niewiadomskiego na cmentarzu Bródnowskim

W sierpniu 2007 został postrzelony przez nieznanego sprawcę, po czym zmarł w szpitalu 33-letni syn Dziada – Paweł Niewiadomski[14]. Sam Henryk Niewiadomski zmarł dwa miesiące później w zakładzie karnym w Radomiu, 30 października 2007 r. pomiędzy godziną 8:15 a 8:30, podczas zajęć świetlicowych (grał w ping-ponga). Prawdopodobną przyczyną śmierci był wylew krwi do mózgu. Miał 59 lat[15]. Zmarł niedługo przed planowym opuszczeniem zakładu karnego po odbyciu kary.

Został pochowany 7 listopada 2007 w kwaterze rodzinnej, obok syna Pawła, na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie[16] (kwatera 12E-5-2/3).

Książka „Dziada”

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie odsiadywania wyroku Henryk Niewiadomski napisał książkę Świat według Dziada – Pseudonim „DZIAD” (2002). Osobiście był jej wydawcą.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jarosław Sokołowski „Masa” w rozmowie z Arturem Górskim Masa o porachunkach polskiej mafii, wyd. 2015, s. 244–245.
  2. Rafał Pasztelański, Masakra w Gamie – jatka, za którą nikt nie zostanie ukarany [online], tvp.info, 28 marca 2014 [dostęp 2014-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-05].
  3. Henryk Niewiadomski: Świat według Dziada sensacje XXI wieku. Henryk Niewiadomski, 2002. ISBN 83-918259-0-6.
  4. Ludzie mafii – Dziad [online], Onet.pl [zarchiwizowane z adresu 2004-06-25].
  5. Spowiedź „Dziada”. poranny.pl, 15 listopada 2007. [dostęp 2007-11-15].
  6. Jarosław Sokołowski „Masa” w rozmowie z Arturem Górskim Masa o porachunkach polskiej mafii, wyd. 2015, s. 96.
  7. a b Zmarł gangster „Dziad” [online], TVN24.pl, 30 października 2007 [dostęp 2007-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04].
  8. Jarosław Sokołowski „Masa” w rozmowie z Arturem Górskim Masa o porachunkach polskiej mafii, wyd. 2015, s. 106–108.
  9. Piotr Pytlakowski. Alfabet mafii. Cz. VI. Narodziny Wołomina. Dziadowskie interesy. „Polityka”. Nr 22 (2454), s. 112–114, 2004-05-29. Jerzy Baczyński (red. naczelny). Warszawa: „Polityka” Spółdzielnia Pracy. ISSN 0032-3500. [dostęp 2013-11-20]. 
  10. Tygodnik Newsweek Polska, nr 28/2013 (2915), 09.07.2013.
  11. Wojciech Więcko, Henryk N. „Dziad” skazany za obrazę prokuratorów [online], Wyborcza.pl, 25 lutego 2003 [dostęp 2003-02-25].
  12. Tu mieszkali Łyżwiński, „Popelina” i „Dziad” [online], Tydzień Trybunalski, 2009 [dostęp 2016-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-11].
  13. Serial dokumentalny TVN Alfabet mafii, 2004, odc. 6. „Dziad”.
  14. Gangster „Mrówa” nie żyje. tvn24.pl, 23 sierpnia 2007. [dostęp 2007-08-23].
  15. Moda i uroda na Avanti24.pl [online], emetro.pl [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-28] (pol.).
  16. Żegnali gangstera jak bohatera – SE.pl [online], se.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]