Henryk Piecuch
Data urodzenia |
4 grudnia 1939 |
---|---|
Język |
polski |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Siedem rozmów z generałem dywizji Władysławem Pożogą | |
Strona internetowa |
Henryk Piecuch (ur. 4 grudnia 1939[1]) – polski pisarz, emerytowany pułkownik Wojsk Ochrony Pogranicza.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Należał do Wojsk Ochrony Pogranicza, na emeryturę odszedł w stopniu pułkownika[2][3]. Wraz z Jerzym Bronisławskim, Janem Litanem, Marianem Reniakiem i Marianem Cimoszewiczem należy do grupy autorów serii „Labirynt”, skupiającej pracowników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Wojsk Ochrony Pogranicza, wywiadu lub kontrwywiadu wojskowego, którzy zajmowali się literaturą jeszcze w służbie czynnej lub po przejściu w stan spoczynku[3]. Stał się znany dzięki napisaniu wywiadu-rzeki Siedem rozmów z generałem dywizji Władysławem Pożogą. W latach 90. XX wieku napisał serię książek poświęconych działalności służb specjalnych PRL[4]. Swoje książki pisze w pierwszej osobie[5].
Jego działalność pisarska jest krytykowana. Zdaniem środowisk opozycyjnych wywiad z Władysławem Pożogą stanowił dzieło propagandowe, mająca na celu przedstawić działalność służb bezpieczeństwa w PRL w korzystniejszym świetle[4]. Negatywną opinię o twórczości Piecucha wyraził historyk Andrzej Paczkowski, który wypomniał mu mieszanie fragmentów fabularyzowanych z dokumentalnymi, błędy merytoryczne i manipulacje (np. przywoływanie instrukcji Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego z lat 50. do ilustrowania działań w latach 70. i 80.)[4][6]. Problemy z wiarygodnością książek Piecucha wyraził również literaturoznawca Paweł Kaczyński[7].
Proces z członkiniami 1 Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater
[edytuj | edytuj kod]W wydanej w 1996 roku książce Akcje specjalne: od Bieruta do Ochaba podaje pochodzącą z lat 70. wypowiedź anonimowej żołnierki 1 Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater (nazywanej w książce „plateranką”, a nie „platerówką” jako powszechnie stosowaną nazwę określającą członkinie Batalionu), zgodnie z którą platerówki pełniły w wojsku rolę kochanek dowódców batalionu[2][8]. Wypowiedź ta nie została zweryfikowana przez autora[2]. W imieniu platerówek żołnierki Adela Żurawska, Ludwika Bibrowska, Irena Sztachelska i Krystyna Jodkowska wytoczyły Piechuchowi proces o zniesławienie[9]. Ich zdaniem Piecuch miał celowo nazwać żołnierki „platerankami”, by skojarzyć je z markietankami. Oskarżony podczas procesu tłumaczył, że nie podziela opinii anonimowej rozmówczyni, co miał zawrzeć w przypisie[4]. Wydawnictwo poinformowało, że przypis w pierwszym wydaniu Akcji specjalnych nie został wydrukowany przez pomyłkę[8].
27 lipca 2000 roku Henryk Piecuch został prawomocnie skazany wyrokiem sądem za znieważenie członkiń Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater na karę roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na dwa lata, dwa tysiące złotych grzywny i trzy tysiące nawiązki na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża. Ponadto skazany miał przeprosić znieważone na łamach „Rzeczpospolitej”[10]. Wyrok został uprawomocniony 12 czerwca 2001 roku, jednocześnie kara więzienia w zawieszeniu została zmniejszona do sześciu miesięcy[4][10].
Informacje o platerówkach zawarte przez Piecucha w Akcjach specjalnych powielili Andrzej Zasieczny w książce Polowanie na pułkownika. Sprawa VI K 394/96. Fakty i mity o 1. Samodzielnym Batalionie Kobiecym im. E. Plater[11] oraz historyk Tadeusz Kisielewski w wydanej w 2014 roku książce Jancarze Berlinga[10].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Książki
[edytuj | edytuj kod]- Siedem rozmów z generałem dywizji Władysławem Pożogą. Wyd. Czytelnik, Warszawa, 1987, s. 415. ISBN 83-07-01843-9.
- Szpiegowski duet. Wyd. Spółdzielcze, Warszawa 1987, s. 171. ISBN 83-209-0602-4.
- W smudze śmierci. Wyd. Alma Press, Warszawa 1989, s. 224. ISBN 83-7020-065-6.
- Spotkania z Fejginem. Zza kulis bezpieki. Wyd. Story, Warszawa 1990, s. 169. ISBN 83-85072-09-8.
- Kto zabił? Wyd. Bis, Warszawa 1990, s. 141. Seria: Biblioteka Sensacji „Bis”. ISBN 83-85144-00-5.
- Rozstrzelany grudzień. Wyd. Story, współpr. Reporter, Warszawa 1990, s. 180. ISBN 83-900023-7-X.
- Czas bezprawia. Wyd. Story, Warszawa 1990, s. 191.
- Wojciech Jaruzelski tego nigdy nie powie. Mówi były szef wywiadu i kontrwywiadu, pierwszy zastępca Ministra Spraw Wewnętrznych generał dywizji Władysław Pożoga. Wyd. Agencja Reporter, Warszawa 1992, s. 368. ISBN 83-85189-16-5.
- Byłem gorylem Jaruzelskiego. Mówi szef ochrony Generała. Wyd. Oficyna Wydawnicza Reporter, Warszawa 1993, s. 547. ISBN 83-85189-32-7.
- Bruderszaft z antychrystem. Czas terroryzmu. Wyd. Andrzej Frukacz, Ex libris – Galeria Polskiej Książki, Chicago-Warszawa 2002, s. 305. ISBN 83-88455-70-2.
- V atakuje. 18 minut, które wstrząsnęły Ameryką. Wyd. Andrzej Frukacz, Ex libris – Galeria Polskiej Książki, Chicago-Warszawa 2002, s. 275. ISBN 83-88455-64-8.
- Wojna Boga oraz polsko-irackie wojowanie pod gwiaździstym sztandarem. Co by było, gdyby Amerykanie nie uderzyli. Wyd. Ex libris – Galeria Polskiej Książki, Chicago-Warszawa 2004, s. 216. ISBN 83-89351-17-X.
- Teczki, teczki, teczki. Wyd. Burchard Edition, Warszawa 2005, s. 218. ISBN 83-87654-18-3.
- Dwa strzały. 13.05.1981, 13.12.1981. Wyd. Ex libris Galeria Polskiej Książki, Chicago-Warszawa 2006, s. 237. ISBN 83-89913-39-9.
- Tajna historia mojego życia. Wałęsa i... Kryptonim „Bolek”. Operacje tajnych służb MON i MSW. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2012, s. 354, ISBN 978-83-7339-087-4.
- Niespokojna granica. Wydarzenia tajemnicze, dziwne, czasem śmieszne w Górach Izerskich w latach 1945–1990, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2013, s. 204, ISBN 978-83-7339-112-3.
- Rendez-vous z generałem Petelickim. Za kulisami służb specjalnych, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2013, s. 196, ISBN 978-83-7339-117-8.
- Strzały do Papieża i narodu 13 V 1981 – 13 XII 1981, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2014, s. 252, ISBN 978-83-7339-121-5.
- Ametystowy Batalion, Z dziejów Batalionu WOP Szklarska Poręba, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2015, s. 256, ISBN 978-83-7339-142-0.
- Lot nad szpiegowskim gniazdem, Wydawnictwo Nowy Świat, Warszawa 2016, ISBN 978-83-7386-605-8.
- O czym wiedziały tajne służby. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2016, s. 266, ISBN 978-83-7339-160-4.
- Anatol pułkownik Fejgin. Bandyta, czy ofiara ideologii? Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2021, s. 478. ISBN 978-83-7339-293-9.
- Gwałtowna wymiana ognia i... Moja walka. Opowieść o facecie – notorycznym rebeliancie o sercu jak kolczasta opuncja. Agencja PR, Kraków 2021, s. 1100, ISBN 978-83-66991-01-9.
- Tajne sejfy B. Bieruta i J. Bermana. Urok „dobrej zmiany”, czar „polskiego ładu”. Agencja Wydawnicza CB Andrzej Zasieczny; Warszawa 2022, wydanie I; s. 436; ISBN 978-83-7339-303-5.
- Proces. Kłamstwa, mity, dezinformacje i konfabulacje. Agencja Wydawnicza CB Andrzej Zasieczny, Warszawa 2023 EAN ISBN 978-83-7339-347-9.
- Tłuste koty wymiaru sprawiedliwości i… AGENT PR Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2025. Wydanie I, s. 312. ISBN ISBN 978-83-66991-19-4.
Reportaże
[edytuj | edytuj kod]- Halo? Służba graniczna. Wyd. MON, Warszawa 1982, s. 192.
- Starszy szeregowy Tadeusz Wróbel (1927-1950). Wyd. MON, Zarząd Propagandy i Agitacji Głównego Zarządu Politycznego WP, Warszawa 1982, s. 88. Seria: Patroni Jednostek Ludowego Wojska Polskiego.
- Śladem kontrabandy. Wyd. Spółdzielcze, Warszawa 1990, s. 258. ISBN 83-209-0789-6.
- A serca mają z kamienia. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2019, s. 218. ISBN 978-83-7339-238-0.
Powieści oparte na faktach
[edytuj | edytuj kod]- Portret szpiega. Wyd. MON, Warszawa 1984, s. 303. Seria LABIRYNT. ISBN 83-11-07007-5.
- Czas szpiegów. Wyd. MON, Warszawa 1986, s. 240. Seria LABIRYNT. ISBN 83-11-07273-6.
- Desperat. Wyd. Alma-Press, Warszawa 1987, s. 358. ISBN 83-7020-042-7.
- Tropem szpiegów. Wyd. MON, Warszawa 1988, s. 256. Seria LABIRYNT. ISBN 83-11-07671-5.
- Szpiegowski syndrom. Wyd. Zetpress, Warszawa 1988, s. 200. ISBN 83-85018-01-8.
- Requiem dla szpiega. Wyd. Tesco, Warszawa 1991, s. 243. ISBN 83-85392-05-X.
- Nóż. Requiem dla szpiega. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2019, s. 400. ISBN 978-83-7339-234-2.
- Bilet do piekła. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2020, s. 351, ISBN 978-83-7339-266-3.
- Kto zabił? Desperat 2. Wydawca: Agent PR, Kraków 2020, s. 468. ISBN 978-83-64462-53-5.
- Rządzący. Moje boje z empusami i metanolami bezpieki. Agent PR Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2023, ss. 436. ISBN 978-83-66991-12-5.
Seria „Tajna historia Polski”
[edytuj | edytuj kod]- Akcje specjalne. Od Bieruta do Ochaba. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1996, s. 532. ISBN 83-86245-10-7.
- Służby specjalne atakują. Od Jaruzelskiego do Kwaśniewskiego. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1996, s. 590. Wyd. I ISBN 83-86245-13-1, Wyd. II ISBN 83-86245-23-9.
- Pożoga. W. Jaruzelski tego nigdy nie powie. Wyd. II, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1996, s. 479. ISBN 83-86245-09-3.
- Imperium służb specjalnych. Od Gomółki do Kani. Wyd. II, Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1997, s. 592. ISBN 83-86245-16-6.
- Imperium bezpieki. Od Gomółki do Kani. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1997, s. 591. (pirackie wydanie książki „Imperium służb specjalnych” opisane jak oryginał)
- Brudne gry. Ostatnie akcje służb specjalnych. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1998, s. 463. ISBN 83-86245-40-9.
- Bruderszaft ze śmiercią. Kto zabił? Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1999, s. 336. ISBN 83-86245-41-7.
- Skarb III Rzeszy. Ruscy Polacy atakują. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1999, s. 363. ISBN 83-86245-47-6.
- Syndrom tajnych służb. Czas prania mózgów i łamania kości. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 1999, s. 363. ISBN 83-86245-66-2.
- Czas generałów. W. Jaruzelski tego nigdy nie powie. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2000, s. 427. ISBN 83-86245-77-8.
- Tytani zbrodni. Wielka polityczna sierota. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2000, s. 373. ISBN 83-86245-76-X.
- Kim jest Putin? Wielki blef generałów. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2000, s. 377. ISBN 83-86245-83-2.
- W. Jaruzelski. Ból władzy. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2001, s. 276. ISBN 83-86245-42-5.
- Byłem gorylem Jaruzelskiego. Mówi szef ochrony generała i inni... Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2001, s. 285. ISBN 83-86245-42-5.
- Requiem dla generała. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2001, s. 300. ISBN 83-86245-93-X.
- Krucjata generałów. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2002, s. 317. ISBN 83-86245-84-0.
- W sieci teczek. Cele i sposoby działania tajnych służb PRL w świetle dokumentów. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2005, s. 252. ISBN 83-7339-042-1.
- As CIA i... W kręgu donosów, mitów i faktów o Ryszardzie pułkowniku Kuklińskim. Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2015, s. 210 ISBN 978-83-7339-126-0.
Seria „Superagenci XX Wieku”
[edytuj | edytuj kod]- Józef podpułkownik Światło in flagranti... Wyd. Ex libris, Chicago-Warszawa 2003, s. 352. ISBN 83-89351-66-8.
- Portret z kanalią Wyd. Agencja Wydawnicza CB, Warszawa 2018, s. 512. ISBN 978-83-7339-213-7.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ O autorze [online], piecuch.pl [dostęp 2025-03-07] .
- ↑ a b c Wiechnik 2023 ↓, s. 254.
- ↑ a b Kaczyński 2023 ↓, s. 154.
- ↑ a b c d e Piotr Lipiński , Platerówki, a nie plateranki [online], wyborcza.pl, 12 czerwca 2001 [dostęp 2025-03-07] .
- ↑ Kaczyński 2023 ↓, s. 155.
- ↑ Wiechnik 2023 ↓, s. 255.
- ↑ Kaczyński 2023 ↓, s. 161.
- ↑ a b Kałużna 2012 ↓, s. 40.
- ↑ Wiechnik 2023 ↓, s. 256.
- ↑ a b c Wiechnik 2023 ↓, s. 258.
- ↑ Kałużna 2012 ↓, s. 41.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Kaczyński , W szpiegowskim labiryncie Powieść szpiegowska w PRL (na przykładzie serii „Labirynt”), „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” (1(66)), 2023 .
- Joanna Kałużna , I Samodzielny Batalion Kobiecy im. Emilii Plater w kontekście polityki wobec przeszłości, [w:] Joanna Kałużna i inni red., Gender jako determinanta w przestrzeni prywatnej i publicznej, Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, 2012 [dostęp 2025-03-07] .
- Olga Wiechnik , Platerówki? Boże broń! Kobiety, wojna i powojnie, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2023, ISBN 978-83-67551-17-5 .