Gienrich Altszuller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Henryk Saulowicz Altszuller)
Gienrich Altszuller
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1926
Taszkent

Data i miejsce śmierci

24 września 1998
Pietrozawodsk

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

fantastyka naukowa

Strona internetowa

Gienrich Saułowicz Altszuller[a] (ur. 15 października 1926 w Taszkencie, zm. 24 września 1998 w Pietrozawodsku) – rosyjski wynalazca, teoretyk wynalazczości i pisarz oraz krytyk fantastyki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Uzbekistanie w rodzinie rosyjskich Żydów[1][2]. Od 1931, wraz z rodzicami mieszkał w Baku (Azerbejdżan), gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej oraz średniej, którą ukończył z wyróżnieniem. Po maturze wstąpił na Azerbejdżański Instytut Przemysłowy (odpowiednik politechniki), na wydział technologii i mechanizacji przemysłu naftowego.

Będąc na pierwszym roku studiów, w 1944 zgłosił się na ochotnika do wojska, gdzie w 21. Wojskowej Szkole Lotniczej przeszedł początkowe przeszkolenie pilotów. Po wojnie pracował w sekcji wynalazczości Kaspijskiej Floty Wojennej w Baku. W 1946 rozpoczął pracę nad teorią rozwiązywania zagadnień wynalazczych (lub według innego tłumaczenia – teorią rozwiązywania innowacyjnych zagadnień) – znanej pod rosyjskim akronimem TRIZ.

W 1948 wystosował do Stalina list z ostrą krytyką stanu wynalazców i wynalazczości w ZSRR. 28 czerwca 1950 Altszuller został aresztowany i skazany na 25 lat łagru. Zrehabilitowano go 22 października 1954. Powrócił do Baku, gdzie został do 1990.

Jako byłemu więźniowi obozu ciężko było mu znaleźć zatrudnienie etatowe. W tej sytuacji postawił przed sobą do rozwiązania zadanie wynalazcze Trzeba pracować i nie wolno pracować, które rozwikłał stwierdzeniem Trzeba pisać utwory naukowofantastyczne. Spod jego pióra pod pseudonimem Gienrich Altow wyszły, między innymi, Legendy o gwiezdnych kapitanach i Dedal i Ikar. Stworzył także pierwszy Rejestr idei i sytuacji naukowo-fantastycznych.

Już w 1958 Altszuller przeprowadził pierwszy wykład na temat metodyki TRIZ, na którym wprowadził termin IWK, czyli idealny wynik końcowy. W 1985 stworzył zasady teorii rozwoju osobowości twórczej – TROT.

W latach 1989–1998 pełnił funkcję prezesa stowarzyszenia TRIZ.

Polskie wydania publikacji[edytuj | edytuj kod]

  • Algorytm wynalazku, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975, tytuł oryginału Ałgoritm izobrietienija, Moskwa 1969.
  • Elementy teorii twórczości inżynierskiej, Warszawa 1985, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W polskiej literaturze także w formie Henryk Altszuller.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Creativity as an exact science, 2015.
  2. Umakant Mishra, The father of TRIZ- As we know him A short biography of Genrich Altshuller, styczeń 2006.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Boratyński: Co to jest TRIZ

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]