Henryk Stokłosa
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1949 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca, polityk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
senator I, II, III, IV, V i VII kadencji (1989–2005, 2011) |
Henryk Tadeusz Stokłosa (ur. 4 stycznia 1949 w Lipinach) – polski przedsiębiorca, polityk i samorządowiec, senator I, II, III, IV, V i VII kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie i praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Ukończył w 1968 technikum samochodowe w Trzciance, następnie studia na Wydziale Rolniczym (1980) i Wydziale Zootechnicznym (1982) Akademii Rolniczej w Poznaniu[1].
Pracował już podczas studiów, najpierw w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Margoninie, a od 1971 w branży turystycznej, w której ostatnio był dyrektorem Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Turystycznego Noteć w Pile. W 1980 założył rzemieślniczą firmę utylizacji odpadów rolno-hodowlanych Farmutil H.S. w Śmiłowie.
Rozwijał prowadzoną działalność, prowadząc zespół przedsiębiorstw obejmujących głównie różne przetwórnie przemysłu rolno-spożywczego, wydawcę prasy lokalnej oraz sieci handlowe (Stokłosa i Stogrosz), zatrudniający kilka tysięcy osób i będący jednym z największych pracodawców dawnego województwa pilskiego. W 2005 z majątkiem wycenianym na 950 mln zł znalazł się około 15. miejsca na liście najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost”.
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
W połowie lat 70. wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której został wykluczony w 1982. W 1989 prowadził kosztowną kampanię wyborczą w województwie pilskim przed wyborami do Senatu. W wyborach tych uzyskał mandat senatora, pokonując w drugiej turze[2] kandydata Komitetu Obywatelskiego Piotra Baumgarta oraz wojewodę pilskiego Zbigniewa Rosińskiego[a]. W Senacie I kadencji był jedynym senatorem niepopieranym przez „Solidarność”. Ponownie uzyskiwał mandat senatora jako kandydat niezależny w województwie i okręgu pilskim w 1991, 1993, 1997 i 2001[3]. W wyborach parlamentarnych w 2005 nie został ponownie wybrany[4].
Od 1990 do 2001 zasiadał również w radzie gminy Kaczory[1]. W 2011, startując ze swojego komitetu wyborczego wyborców, został wybrany w okręgu pilskim na senatora w wyborach uzupełniających[5]. Ślubowanie złożył 2 marca 2011[1]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku nie ubiegał się o reelekcję. W wyborach samorządowych w 2014 i 2018 uzyskiwał mandat radnego powiatu pilskiego[6][7].
Postępowania karne[edytuj | edytuj kod]
W styczniu 2007 został wydany europejski nakaz aresztowania byłego senatora w związku z podejrzeniem popełnienia przezeń przestępstw korupcyjnych[8]. W listopadzie 2007 Henryk Stokłosa został zatrzymany na podstawie ENA w okolicach Hamburga[9], a w grudniu 2007 przewieziony do Polski[10]. W grudniu 2008 Sąd Apelacyjny w Poznaniu uchylił decyzję Sądu Okręgowego w Poznaniu przedłużającą okres tymczasowego aresztowania Henrykowi Stokłosie, stosując jednocześnie 3 mln zł poręczenia majątkowego, zatrzymanie paszportu i zakaz opuszczania kraju tytułem środków zapobiegawczych[11][12]. W lutym 2013 Sąd Okręgowy w Poznaniu uniewinnił byłego senatora od części czynów (w tym tzw. wątku ekologicznego, co było potem przedmiotem kasacji i uchylenia orzeczenia przez Sąd Najwyższy)[13]. Sąd ten skazał natomiast Henryka Stokłosę w pierwszej instancji na karę łączną ośmiu lat pozbawienia wolności oraz na grzywnę w kwocie 600 tys. zł[14]. W marcu 2014 Sąd Apelacyjny w Poznaniu uchylił to orzeczenie w części skazującej i sprawę skierował do ponownego rozpoznania[15][16]. Postępowanie co do zarzutów korupcyjnych umorzono w 2015 na skutek przedawnienia[13].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jest synem rolnika, uczestnika kampanii wrześniowej. Żonaty z Anną, ma trzech synów.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zbigniew Rosiński później ściśle współpracował z Henrykiem Stokłosą, m.in. prowadził jego kampanię wyborczą w 1993, był redaktorem naczelnym (1991–1997) pilskiego „Tygodnika Nowego”, będącego własnością senatora, był też dyrektorem ekonomicznym (1993–1997) firmy „Farmutil” w Śmiłowie, również stanowiącej własność Henryka Stokłosy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Biogram na stronie Senatu (VII kadencja). [dostęp 2019-07-21].
- ↑ M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 152.
- ↑ Biogram na stronie Senatu (V kadencja). [dostęp 2011-02-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2011-02-07].
- ↑ Stokłosa z zarzutami znów w Senacie. tvn24.pl, 7 lutego 2011. [dostęp 2021-10-03].
- ↑ Porozumienie Samorządowe najsilniejsze w powiecie. faktypilskie.pl, 17 listopada 2014. [dostęp 2014-11-18].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ Kaczmarek: jest nakaz zatrzymania Stokłosy. pb.pl, 22 stycznia 2007. [dostęp 2011-02-07].
- ↑ Henryk Stokłosa zatrzymany w Niemczech. wp.pl, 12 listopada 2007. [dostęp 2011-02-07].
- ↑ Henryk Stokłosa jest już w warszawskim areszcie. gazeta.pl, 19 grudnia 2007. [dostęp 2011-02-07].
- ↑ Stokłosa wychodzi na święta. gazeta.pl, 23 grudnia 2008. [dostęp 2011-02-07].
- ↑ Stokłosa wolny za 3 miliony. „Głos Wielkopolski”. N 300 (19 718), 24 grudnia 2008. ISSN 1898-3154.
- ↑ a b Barbara Sadłowska: Henryk Stokłosa uniknie kary. gloswielkopolski.pl, 21 września 2015. [dostęp 2021-10-03].
- ↑ Stokłosa skazany i aresztowany. Osiem lat więzienia. gazeta.pl, 28 lutego 2013. [dostęp 2013-02-28].
- ↑ Wyrok ośmiu lat więzienia za korupcję dla Henryka Stokłosy uchylony. gazetaprawna.pl, 6 marca 2014. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ Wyrok Sądu Apelacyjnego uchylający wyrok skazujący Henryka Stokłosę. ExpressTV. 7 marca 2014. [dostęp 2019-11-26].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Stokłosa – strona prywatna. [dostęp 2011-02-07].