Heinrich Reus von Plauen
| ||
| ||
 Herb wielkiego mistrza Heinricha Reuß von Plauen | ||
| wielki mistrz zakonu krzyżackiego | ||
| Okres | od 1469 do 1470 | |
|---|---|---|
| Poprzednik | Ludwig von Erlichshausen | |
| Następca | Henryk VII Reffle von Richtenberg | |
| Dane biograficzne | ||
| Data urodzenia | ok. 1400 | |
| Data śmierci | 1470 | |
| Przyczyna śmierci | udar mózgu | |
| Miejsce spoczynku | katedrze w Królewcu | |
Heinrich Reuss von Plauen (niem. Heinrich Reuß von Plauen, ur. ok. 1400; zm. w 1470 w Morągu) – 32-gi wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1469–1470. Pierwszy wielki mistrz, składający hołd lenny królowi Polski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z Turyngii z bardzo rozgałęzionej rodziny von Plauen. Był siostrzeńcem Ludwika von Erlichshausena. Do zakonu krzyżackiego wstąpił w młodym wieku. Początkowo był bratem w jednym z domów zakonnych w Niemczech. Do Prus przybył w latach 20. XV w. Objął tam funkcję wójta tczewskiego[1].
W 1433 został komturem Bałgi, w 1440 wójtem Natangii. Od 1441 roku pełnił urząd wielkiego szpitalnika i komtura elbląskiego. Jako siostrzeniec wielkiego mistrza szybko zdobywał wpływy i pozycję. Faktycznie to on był zwierzchnikiem zakonu krzyżackiego w czasach Ludwika von Erlichshausena.
W trakcie wojny trzynastoletniej objął dowództwo nad armią wykazując się dużymi zdolnościami dowódczymi. Wsławił się zwycięską bitwą pod Chojnicami, oraz odbiciem z rąk Związku Pruskiego Königsberga i Prus Dolnych. Po pokoju toruńskim 1466 roku został komturem pasłęckim[1].
Po śmierci wuja w 1467 objął namiestnictwo nad zakonem. Osiadł w Morągu i oczekiwał na dalsze posunięcia króla polskiego, zwlekając z zebraniem krzyżackiej kapituły generalnej. Naciskany przez Kazimierza IV Jagiellończyka zwołał ją do Królewca w 1469[2].
Jego wybór na wielkiego mistrza był tylko formalnością, 15 października 1469 roku dostojnicy zakonni jednogłośnie obrali go zwierzchnikiem zakonu. Niezwłocznie po wyborze udał się na sejm do Piotrkowa, gdzie 1 grudnia 1469 złożył hołd lenny przed królem polskim. W drodze powrotnej z Polski do Prus zaniemógł i doznał paraliżu, który uniemożliwił mu dalszą podróż. Zmarł na zamku w Morągu 2 stycznia 1470[1][2].
Pochowany został w katedrze w Królewcu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Koordynator, Reuss von Plauen Henryk – Wielki Mistrz Krzyżacki, www.dawnytczew.pl [dostęp 2018-02-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (pol.).
- ↑ a b Erich Weise, Heinrich Reuss v. Plauen, Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 8, Duncker & Humblot, Berlin 1969, ISBN 3-428-00189-3, S. 379-380 [dostęp 2021-11-05] (niem.).
