Heracles inexpectatus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heracles inexpectatus
Worthy et al., 2019
Okres istnienia: 19–16 mln lat temu
19/16
19/16
Ilustracja
porównanie H. inexpectatus z Nelepsittacus minimus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzaj

Heracles
Worthy et al., 2019

Gatunek

Heracles inexpectatus

Heracles inexpectatus – wymarły gatunek papugi, żyjący 16–19 mln lat temu[1] w Nowej Zelandii, znajdujący się w monotypowym rodzaju Heracles. Skamieniałości zostały znalezione w 2008 roku w okolicy Saint Bathans, w Otago, w Nowej Zelandii. Uważa się, że był w stanie osiągnąć 1 m wzrostu i ok. 7 kg masy ciała. Wstępne analizy wykazały, że należy do nadrodziny Strigopoidea, która składa się z 3 rodzajów: Nestor (kea, nestor kaka), Strigops (kakapo) i kopalny Nelepsittacus.

Gatunek najprawdopodobniej był nielotem, jego duży, silny dziób umożliwiał mu dostęp do innych typów pożywienia, oprócz orzechów, nasion i owoców, które są typowym pokarmem innych papug[2]. Niewykluczone, że podobnie jak kakapo, mógł używać dzioba do wspinaczki[2]. Dzielił on środowisko z innymi gatunkami papug z rodzaju Nelepsittacus, jak również z innymi gatunkami ptaków, zbiorczo nazywanych fauną Saint Bathans[2]. Heracles jest największą poznaną papugą, jaka kiedykolwiek zamieszkiwała Ziemię[3]. Media przechrzciły ją z tego względu na „papugę Herkulesa[2], natomiast paleontolog Mike Archer określił ją mianem „squawzilla” (połączenie słów squaw oznaczającego typowy dźwięk papugi oraz godzilla)[1][3].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy opis gatunku i rodzaju został opublikowany w 2019 roku. Został on opisany na podstawie dwóch kości piszczelowo-stępowych (lewej i prawej, co sugeruje należenie do tego samego osobnika). Lewa kość została uznana za holotyp, początkowo sądzono, że należała do orła[1], ale po ponownym przebadaniu wykazano, że morfologia kości znacząco różni się od tej u orłów[4].

Etymologia nawiązuje do greckiego herosa Heraklesa. Ma to również związek z rodzajem Nelepsittacus, nazwanym na cześć mitycznego króla Neleusa, zabitego przez herosa w zemście za zabicie wszystkich jego synów, z wyjątkiem Nestora (do czego nawiązuje rodzaj Nestor). Epitet gatunkowy inexpectatus (niespodziewany) został nadany przez autorów, aby wyrazić zdziwienie ze znalezienia wielkiej papugi z miocenu[5].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jest to największy znany przedstawiciel rzędu papugowych (Psittaciformes), do którego należą współczesne papugi. Szacuje się, że miał metr wzrostu, 7 kg masy oraz prowadził naziemny lub nadrzewny styl życia, przy braku umiejętności lotu. Badacze postawili hipotezę, że te rozmiary są efektem gigantyzmu wyspowego, zjawiska, gdy populacje, w szczególności małych zwierząt, po znalezieniu się na wyspie, zaczynają zwiększać rozmiary z powodu braku drapieżników. Zostało to zaobserwowane u ptaków z Nowej Zelandii i Fiji, jednak nigdy w takiej skali. Swoimi rozmiarami pobił on największą papugę, współczesne kakapo[2].

Kości zostały znalezione pośród innych szczątków ptaków takich jak: moa, ptaków blaszkodziobych oraz orła, większość z nich jest bardzo fragmentaryczna. Szczątki Heracles są najdłuższymi kośćmi znalezionymi w tym miejscu, żadne inne nie przekraczały 100 mm długości. Wiek skał w miejscu znaleziska zostały oszacowany na ok. 16–19 mln lat. Na podstawie analizy skał udało się odkryć, że teren ten był okolicą słodkowodnego jeziora, otoczonego przez sagowce, palmy oraz rzewnie. W pobliżu znaleziska odnajdywano wiele drobnych kości innych gatunków ptaków[5]. Z racji braku ssaków, Heracles mógł osiągnąć takie rozmiary, podobnie do innych gigantycznych ptaków z Nowej Zelandii[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jenny Howard: This toddler-size parrot was a prehistoric oddity. [w:] National Geographic [on-line]. 2019-08-07. [dostęp 2022-09-22]. (ang.).
  2. a b c d e f Proceedings from the New Zealand Plant Protection Society Phytophthora Symposium, 12 August 2019, Auckland, New Zealand, New Zealand Plant Protection Society, 2019, DOI10.30843/nzpps.2019.symp, ISBN 978-0-473-49002-7.
  3. a b Naomi A. Moland, Can Big Bird Fight Terrorism?, Oxford University Press, 19 grudnia 2019, s. 159–188, DOI10.1093/oso/9780190903954.003.0006, ISBN 978-0-19-090395-4.
  4. Nicoleta Stanca, In the Country of the One-Eyed Giant, the Two-Eyed Man is in Danger, „Proceedings of DIALOGO-CONF 2019 IRDW”, Dialogo, 2019, DOI10.18638/dialogo.2019.5.2.5.
  5. a b Trevor H. Worthy i inni, Evidence for a giant parrot from the early Miocene of New Zealand, „Biology Letters”, 15 (8), 2019, DOI10.1098/rsbl.2019.0467, PMID31387471, PMCIDPMC6731479.