Herb Kociewia
Herb Kociewia, regionu etnograficzno-kulturowego w południowo-wschodniej części Pomorza Gdańskiego, został przyjęty 7 marca 2003 roku na Walnym Zgromadzeniu Federacji Stowarzyszeń i Związków „Więźba Kociewska” w Rokocinie[1][2]. Został wybrany spośród trzech propozycji wyselekcjonowanych z prac nadesłanych na konkurs ogłoszony przez redakcję Dziennika Bałtyckiego[3]. Autorem zwycięskiego projektu był student Uniwersytetu Gdańskiego Stanisław Buczkowski, artystycznie dopracowali go Józef Olszynka i Grzegorz Walkowski[2].
Herbem Kociewia jest prostokątna, zakończona półokrągło tarcza, podzielona na trzy części, co stanowi nawiązanie do trzech powiatów wchodzących w skład Kociewia: tczewskiego, starogardzkiego i świeckiego. Kolory poszczególnych pól symbolizują: żółty – urodzaj i bogactwo związane z polami uprawnymi, zielony – kociewskie lasy, niebieski – wodę i czyste powietrze[1][3]. W centrum tarczy herbowej znajduje się zwrócony w lewo (heraldyczne prawo) czerwony gryf stojący na dwóch nogach, z łapami zakończonymi lwimi pazurami, orlim skrzydłem o pięciu piórach, sterczącymi uszami i podniesionym pionowo, lekko zakręconym ogonem[1][2]. Gryf podkreśla historyczne związki Kociewia z Pomorzem, jego forma nawiązuje do godła księcia Sambora II z pieczęci książęcej na dokumencie lokacyjnym Tczewa z 1260 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kociewie w pigułce. Gdynia: Wydawnictwo Region, 2014, s. 21, seria: seria ABC. ISBN 978-83-7591-344-6.
- ↑ a b c d Grzegorz Walkowski. Gryf – herb Kociewia. „Kociewski Magazyn Regionalny”. 4 (59), s. 10-11, październik-listopad-grudzień 2007. ISSN 0860-1917.
- ↑ a b Herb Kociewia. „Kociewski Magazyn Regionalny”. 3 (42), s. 48-49, lipiec-sierpień-wrzesień 2003. ISSN 0860-1917.