Herb Zawadzkiego
| |
| Typ herbu | |
|---|---|
Herb Zawadzkiego – jeden z symboli miasta Zawadzkie i gminy Zawadzkie w postaci herbu[1].
Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]
Herb przedstawia na tarczy dwudzielnej w słup typu późnogotyckiego – w polu prawym[a], błękitnym, śląski półorzeł złoty, w polu lewym, czerwonym połowa srebrnej kolumny, zwieńczonej koroną, na podmurowaniu, w tle złote (mosiężne) koło zamachowe.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Złoty orzeł w polu błękitnym to orzeł Piastów śląskich, wzór ukazany w herbie Zawadzkiego pochodzi XIV-wiecznego wizerunku umieszczonego w zworniku sklepienia sali dawnego ratusza w Opolu.
Srebrna, koronowana kolumna na podmurówce to herb rodowy Colonnów, wywodzących się z Tyrolu. Colonnowie kładli podwaliny pod rozwój hutnictwa na terenie księstwa opolsko-raciborskiego. Ostatni z rodu, hrabia Filip Colonna, osiadł w Kielczy, na terenie obecnie należącym do gminy Zawadzkie. Po wygaśnięciu rodu majątek przypadł głównie Andrzejowi Renardowi, który wraz z Franciszkiem Zawadzkim założył hutę, zwaną Zawadzkiwerk. Mosiężne koło zamachowe o stylistyce nawiązującej do XIX wieku jest w herbie symbolem tego zakładu, który dał początek miastu[2].
W wersji zwanej Herbem Wielkim występują dwa złote lwy jako trzymacze[b] oraz czerwona wstęga ze złotym napisem ZAWADZKIE MIASTO I GMINA[2].
W 1985 Rada Narodowa Miasta i Gminy Zawadzkie ustanowiła herb, który przedstawiał złotego piastowskiego półorła złączonego z połową złotego koła zębatego, w polu zielonym. Zieleń w herbie miała nawiązywać do okolicznych pól i lasów. Herb obowiązywał do 1998.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Plewako, Józef Wanag, Herbarz Miast Polskich, Sławomir Suski (ilustr.), Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1994, ISBN 83-213-3568-3, OCLC 69293598.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Statut Gminy Zawadzkie. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2020-12-23].
- ↑ a b Herb i hejnał. zawadzkie.pl, 2016-12-06. [dostęp 2020-12-23].