Herbert Hunger

Herbert Hunger (9 grudnia 1914 w Wiedniu, zm. 9 lipca 2000) – austriacki historyk, bizantynolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1956-1962 dyrektor działu papirusów w Austriackiej Bibliotece Narodowej. W latach 1962-1965 profesor Uniwersytetu Wiedeńskiego. 1973-1982 prezes Austriackiej Akademii Nauk. Założył w Wiedniu szkołę bizantynologiczną i był pierwszym profesorem katedry badań nad Bizancjum na Uniwersytecie Wiedeńskim.

Griechische Paläographie, 1954.
Byzantinische Geisteswelt, 1958.
Lexikon der griechischen und römischen Mythologie, 1959.
Antikes und mittelalterliches Buch- und Schriftwesen. Überlieferungsgeschichte der antiken Literatur, 1961.
Reich der neuen Mitte. Der christliche Geist der byzantinischen Kultur, 1965.
Katalog der griechischen Handschriften der Österreichischen Nationalbibliothek, t.1-6, 1961-1995.
Byzantinische Grundlagenforschung, 1973.
Die hochsprachliche profane Literatur der Byzantiner, 2 Bände, 1978.
Epidosis, 1989.
Schreiben und Lesen in Byzanz, 1989.
Prochoros Kydones, 1990.
Das Denken am Leitseil der Sprache, 1999.

Peter Soustal, Bibliographie Herbert Hunger, "Jahrbuch der Österreichischen Byzantinistik" 51 (2001), s. 1–40.
Anna Kotłowska, Herbert Hunger (1914-2000) [w:] Mediewiści, red. Jerzy Strzelczyk, Poznań 2011, s. 87-97.