Herbert Hunger
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herbert Hunger (9 grudnia 1914 w Wiedniu, zm. 9 lipca 2000) – austriacki historyk, bizantynolog.
Życiorys[edytuj]
W latach 1956-1962 dyrektor działu papirusów w Austriackiej Bibliotece Narodowej. W latach 1962-1965 profesor Uniwersytetu Wiedeńskiego. 1973-1982 prezes Austriackiej Akademii Nauk. Założył w Wiedniu szkołę bizantynologiczną i był pierwszym profesorem katedry badań nad Bizancjum na Uniwersytecie Wiedeńskim.
Wybrane publikacje[edytuj]
- Griechische Paläographie, 1954.
- Byzantinische Geisteswelt, 1958.
- Lexikon der griechischen und römischen Mythologie, 1959.
- Antikes und mittelalterliches Buch- und Schriftwesen. Überlieferungsgeschichte der antiken Literatur, 1961.
- Reich der neuen Mitte. Der christliche Geist der byzantinischen Kultur, 1965.
- Katalog der griechischen Handschriften der Österreichischen Nationalbibliothek, t.1-6, 1961-1995.
- Byzantinische Grundlagenforschung, 1973.
- Die hochsprachliche profane Literatur der Byzantiner, 2 Bände, 1978.
- Epidosis, 1989.
- Schreiben und Lesen in Byzanz, 1989.
- Prochoros Kydones, 1990.
- Das Denken am Leitseil der Sprache, 1999.
Bibliografia[edytuj]
- Peter Soustal, Bibliographie Herbert Hunger, "Jahrbuch der Österreichischen Byzantinistik" 51 (2001), s. 1–40.
- Anna Kotłowska, Herbert Hunger (1914-2000) [w:] Mediewiści, red. Jerzy Strzelczyk, Poznań 2011, s. 87-97.
