Herman Hołowiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herman Hołowiński
Ilustracja
Herb
Kostrowiec Odmienny
Rodzina

Hołowińscy herbu Kostrowiec Odmienny

Data urodzenia

1788

Data i miejsce śmierci

1852
Kamieniec Podolski

Ojciec

Onufry Hołowiński

Matka

Helena z Krzywych Sosen Krajewska

Żona

Emilia Boreyko

Dzieci

Anna Hołowińska księżna Podwysocka

Herman Hołowiński (ur. 1788, zm. w sierpniu 1852 w Kamieńcu Podolskim i tam pochowany) – polski arystokrata. Rezydował w Steblowie nad rzeką Roś. Marszałek szlachty powiatu bohusławskiego, „zasidatiel” Głównego Kijowskiego Sądu (1szy Departament).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Onufrego, miecznika czernihowskiego, marszałka powiatu kijowskiego i Heleny z Krzywych Sosen Krajewskiej. Bibliofil, zebrał liczną kolekcję manuskryptów, druków i sztychów. Kolekcjonował Biblie. Ożeniony 5 września 1811 z Emilią Boreyko (1794-1841) w Pikowie. Przyjaciel Ignacego Hołowińskiego – arcybiskupa mohylewskiego i pisarza Aleksandra hrabiego Fredry, z którym utrzymywał liczną korespondencję[1]. Na zaproszenie Hermana Hołowińskiego Adam Mickiewicz odwiedził Steblów 9 lutego 1825. Przy okazji poświęcił Emilii z Boreyków Hołowińskiej poemat pt. „Podróżni”. Ponadto wizyta steblowska została upamiętniona w IV księdze Pana Tadeusza. Spotkanie te opisał Michał Rolle[2] a przeanalizował Michał Witkowski[3]. Po śmierci żony, Herman Hołowiński sprzedał dobra steblowskie bratankowi Zenonowi Hołowińskiemu, a sam w 1847 roku zakupił dom w Kamieńcu Podolskim. Steblowskie kolekcje i bibliotekę przejął około roku 1844 Konstanty Podwysocki (mąż Anny Podwysockiej, córki Hermana) i umieścił w swoim domu w Rychtach na Podolu. Później zostały one w części nabyte przez Jana Kantego Działyńskiego i zasiliły Bibliotekę Kórnicką.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksander Fredro: Trzy po trzy.
  2. Michał Rolle: Z minionych stuleci. Szkice historyczne i literackie. Lwów: Księgarnia Gubrynowicza i Schmidta, 1908.
  3. Michał Witkowski. Dookoła zagadki steblowskiej. „Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej”. 47/Zeszyt specjalny, s. 349-395, 1956. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Klijanienko-Pienkowski: Pan Pieńkowski? Da oni żili zdieś. Wołyń, Syberia, Nałęczów, losy ziemiaństwa polskiego. Wydawnictwo Sztafeta, 2012. ISBN 978-83-63767-08-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]