Hermann Emil Fischer
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
 |
||
| Data urodzenia | 1852 | |
| Data śmierci | 1919 | |
| Zawód | chemik | |
| Narodowość | niemiecka | |
Hermann Emil Fischer (ur. 9 października 1852 w Euskirchen, zm. 15 lipca 1919 w Berlinie), niemiecki chemik, profesor uniwersytetów w: Monachium (1879-1882), Erlangen (1882-1885), Würzburgu (1885-1892) i Berlinie (od roku 1892). W roku 1902 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii „w uznaniu niezwykłych zasług w pracach dotyczących syntez cukrów i puryn”.
Zginął śmiercią samobójczą, której powodem była długotrwała depresja po tym, jak w I wojnie światowej zginęli jego dwaj synowie.
Osiągnięcia naukowe[edytuj]
- prace nad cukrami
- synteza glukozy
- odkrycie fenylohydrazyny (1875)
- prace nad pochodnymi puryn,
- budowa puryn, kofeiny, teobrominy
- prace nad białkami
- rozdzielanie i i oznaczanie aminokwasów
- synteza peptydów)
- syntezy weronalu (barbiturany)
- synteza barwników trójfenylometanowych
Zobacz też[edytuj]
Bibliografia[edytuj]
- Emil Fischer - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Chemistry 1902 [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-05-14]., Biographical, Nobel Lecture, December 12, 1902, Syntheses in the Purine and Sugar Group
- Emil Fischer (ang.). W: Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2014-05-14].
