Hermann Finck
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Hermann Finck (ur. 21 marca 1527 w Pirnie, zm. 28 grudnia 1558 w Wittenberdze[1][2]) – niemiecki kompozytor i teoretyk muzyki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był stryjecznym wnukiem Heinricha Fincka[1]. Prawdopodobnie kształcił się w rodzinnym mieście[1], następnie był członkiem kapeli nadwornej arcyksięcia Ferdynanda I Habsburga[1][2]. W 1545 roku podjął studia prawnicze na uniwersytecie w Wittenberdze, gdzie później został wykładowcą muzyki (1554) i organistą (1557)[1][2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Komponował głównie motety, część z nich o przeznaczeniu weselnym[3]. Był autorem traktatu Practica musica (Wittenberga 1556)[1][2][3]. Dzieło to porusza podstawowe problemy podejmowane przez XVI-wieczną teorię muzyki[1], zawiera w formie przykładów prawie 100 kompozycji współczesnych autorowi twórców[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 105. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1110. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 268. ISBN 0-674-37299-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nuty Hermanna Fincka w bibliotece Polona