Hermann Kornfeld

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hermann Kornfeld (ur. 27 października 1840 w Poznaniu, zm. po 1914) – niemiecki lekarz psychiatra i specjalista medycyny sądowej.

Syn talmudysty Samuela Kornfelda i Henriette Eger, wnuk Akiwy Egera. Studiował w Berlinie i Wrocławiu. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1863 roku. Od 1864 do 1871 był asystentem oddziału dla chorych umysłowo w Szpitalu Wszystkich Świętych we Wrocławiu. Odbywał podróże naukowe do Anglii, Szkocji i Italii. Od 1882 praktykował w Grottkau.

Był autorem wielu prac naukowych, tłumaczył na niemiecki prace Blandforda i Tuke'a.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Paralyse der Irren beim weiblichen Geschlecht (Berlin 1877)
  • Natürlicher Tod und abnorme Todesarten
  • Über den Sitz der Geistesstörungen (1878)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pagel: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin, Wien 1901, Sp. 902. [1]
  • The Jewish encyclopedia, vol. 7. Funk and Wagnalls, 1912 s. 562
  • Wer ist Wer? Das Deutsche who's who, vol. 3 1908 s. 730