Hermann Lebert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Lebert

Hermann Lebert, właśc. Hermann Lewy lub Levay (ur. 9 czerwca 1813 we Wrocławiu, zm. 1 sierpnia 1878 w Bex) – niemiecki lekarz, badacz owadów, pajęczaków i krocionogów[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 czerwca 1813 roku we Wrocławiu jako syn Isidora Jakoba Leberta i Johanny z domu Fanty[2]. Studiował medycynę i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Berlinie, a potem w Zurychu u Johanna Lukasa Schönleina[3]. Tytuł doktora medycyny otrzymał w Zurychu w 1834 roku na podstawie dysertacji „De gentianis in Helvetia sponte nascentibus”. Następnie podróżował po Szwajcarii i prowadził badania botaniczne. Przez półtora roku studiował w Paryżu, gdzie jego nauczycielami byli Guillaume Dupuytren i Pierre Charles Alexandre Louis. W 1838 osiadł w Bex. Od 1842 do 1845 prowadził badania z zakresu anatomii porównawczej, którą zainteresował się gdy jako student podróżował do Normandii i na Wyspy Normandzkie z Charlesem Philippe Robinem. Na zamówienie rządowe zbierał okazy do Musée Orfila. Po pobycie w Berlinie w zimie 1845/1846 roku osiadł w Paryżu, gdzie praktykował i prowadził badania naukowe. W 1853 przyjął ofertę katedry medycyny klinicznej Uniwersytetu w Zurychu. Po sześciu latach objął katedrę na Uniwersytecie we Wrocławiu. W latach 1865–1878 był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[4].

Ożenił się z Isaline Cécile Henriette Fayod, córką Paula Henri François Rodolphe. W 1869 roku opublikował autobiografię[5].

W 1874 roku powrócił do Bex, gdzie zmarł w 1878 roku. Wspomnienie o nim ukazało się w „Berliner klinische Wochenschrift”[6].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

W 1849 roku przedstawił jeden z pierwszych opisów anemii złośliwej[7]. W 1851 roku opisał ideę biopsji diagnostycznej[8]. Uważany jest za pioniera na polach diagnostyki patologicznej i ilustracji medycznych[9].

Zajmował się także entomologią i arachnologią. Na jego cześć nazwano rodzaj Lebertia[10].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Physiologie pathologique. 2 Bände und Atlas. Paris, Baillière, 1845.
  • Ueber Gehirnabscesse. [Virchows] Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin, Berlin, 1856, 10: 78–109, 352–400, 426–468.
  • Traité d’anatomie pathologique générale et spéciale. 2 Bände. Paris, Baillière, 1857 and 1861.
  • Handbuch der praktischen Medicin. 2 Bände. Tübingen, 1855, 1856.
  • Handbuch der allgemeinen Pathologie und Therapie. Tübingen, 1865.
  • Quelques expériences sur la transmission par inoculation des tubercules. Bulletin de l’Académie de médecine, Paris, 1866, 32: 119–151.
  • Grundzüge der ärztlichen Praxis. 3 Lieferungen. 1866.
  • Traité pratique des maladies scrofuleuses et tuberculeuses, Paris, 1849. (dt. Übers. von Reinhold Köhler (1826–1873): Lehrbuch der Scrophel- und Tuberkelkrankheiten. 1851.)
  • Traité pratique des maladies cancéreuses. Paris, 1851
  • Beiträge zur Casuistik der Herz- und Gefässkrankheiten im Puerperium[11] (1872)
  • Klinik der Brustkrankheiten. 2 Bände. Tübingen, 1874
  • Die Spinnen der Schweiz, ihr Bau, ihr Leben, ihre systematische Ubersicht. Neue Denkscher. schweiz. naturf. Ges. 27, s. 1–321 (1877)
  • Die Krankheiten des Magens. Tübingen, 1878
  • Die Krankheiten der Blut- und Lymphgefässe. [w:] (Rudolf Virchows) Handbuch der speciellen Pathologie und Therapie, Band 5, Teil 2: 1–152. 1. Aufl., Erlangen 1861 (6 Bände, Erlangen, 1854–1876)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Lebert Hermann, [w:] Mirosław Syniawa, Biograficzny słownik przyrodników śląskich. T. 1, Katowice: Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska, 2006, s. 203–205, ISBN 83-906910-7-8, OCLC 169994756 [dostęp 2022-01-21].
  2. ↑ Lebert, Hermann Historischen Lexikon der Schweiz [1] (niem.).
  3. ↑ Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 970–972.
  4. ↑ Bolesław Erzepki, Spis członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, Poznań 1896, s. 3.
  5. ↑ Lebert H. Biographische Skizzen und Überblick der von mir bekannt gemachten Werke und kleineren Arbeiten. Korn, Breslau 1869.
  6. ↑ Berliner klinische Wochenschrift s. 501, 589 (1878).
  7. ↑ Hermann Lebert w bazie Who Named It (ang.)
  8. ↑ Long SR, Cohen MB. Classics in Cytology VII: Kün, Lebert, and early efforts at fine-needle aspiration biopsy. „Diagnostic cytopathology”. 2 (14), s. 182–183, marzec 1996. PMID: 8964178. 
  9. ↑ H. Pickel, O Reich, R Winter, RH Young. Hermann Lebert (1813-1878): a pioneer of diagnostic pathology. „Virchows Arch”. 455 (3), s. 301–305, 2009. DOI: 10.1007/s00428-009-0820-0. PMID: 19688221. 
  10. ↑ ZOOLODZY. [dostęp 2010-08-03].
  11. ↑ Hermann Lebert, Beiträge zur Casuistik der Herz- und Gefässkrankheiten im Puerperium, „Archiv für Gynäkologie”, 3 (1), 1872, s. 38–57, DOI: 10.1007/BF01970897, ISSN 0003-9128 (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hermann_Lebert&oldid=73396336”