Hermann Suter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Suter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1870
Kaiserstuhl

Pochodzenie

szwajcarskie

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1926
Bazylea

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Hermann Suter (ur. 28 kwietnia 1870 w Kaiserstuhl, zm. 22 czerwca 1926 w Bazylei[1][2]) – szwajcarski kompozytor i dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem organisty, który udzielał synowi pierwszych lekcji muzyki[1][2]. W latach 1885–1888 kształcił się w konserwatorium w Bazylei u Hansa Hubera i Alfreda Glausa[1][2]. Następnie był uczniem Immanuela Faissta w Stuttgarcie (1888–1890) i Carla Reineckego w Lipsku (1890–1892)[1][2]. Od 1892 do 1902 roku przebywał w Zurychu, gdzie działał jako dyrygent chórów, organista i wykładowca konserwatorium[1][2]. W 1902 roku osiadł w Bazylei, gdzie był dyrygentem Basler Gesangverein i Basler Liedertafel, a także dyrygował koncertami symfonicznymi Allgemeine Musikgesellschaft[1][2]. Od 1918 do 1921 roku był dyrektorem konserwatorium w Bazylei[1][2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Jego twórczość kompozytorska obejmuje zaledwie 27 opusowanych dzieł[1]. Tworzył w stylu neoromantycznym, z silnymi wpływami szwajcarskiego folkloru muzycznego[1]. Skomponował m.in. Symfonię d-moll (1913), Koncert skrzypcowy (1924), 3 kwartety smyczkowe (1901, 1910, 1921), Sekstet smyczkowy (1921), oratorium Le Laudi di San Francesco d’Assisi (1925)[1][2]. Swój koncert skrzypcowy zadedykował Adolfowi Buschowi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 202. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3544. ISBN 0-02-865571-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]