Hermann Winkelmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Winkelmann
Ilustracja
Hermann Winkelmann w roli Lohengrina, 1895
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1849
Brunszwik

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1912
Mauer bei Wien

Typ głosu

tenor

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Hermann Winkelmann (ur. 8 marca 1849 w Brunszwiku, zm. 18 stycznia 1912 w Mauer bei Wien[1]) – niemiecki śpiewak, tenor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny budowniczych fortepianów i początkowo sam sposobił się do tego zawodu, zdecydował się jednak zostać śpiewakiem[1][2]. Kształcił się w Paryżu, a później w Hanowerze[1][2]. Zadebiutował na scenie w 1875 roku w Sondershausen jako Manrico w Trubadurze Giuseppe Verdiego[1][2]. Następnie występował w Altenburgu, Darmstadcie i Lipsku[2]. Od 1877 do 1883 roku związany był z teatrem miejskim w Hamburgu, gdzie w 1879 roku kreował tytułową rolę w prapremierowym przedstawieniu opery Antona Rubinsteina Neron[1]. W 1882 roku w Theatre Royal przy Drury Lane w Londynie wystąpił w roli Tristana w operze Richarda Wagnera Tristan i Izolda pod batutą Hansa Richtera[1]. Wybrany przez kompozytora, kreował następnie tytułową rolę podczas prapremierowego przedstawienia Parsifala na festiwalu w Bayreuth (26 lipca 1882)[1][2]. W latach 1883–1906 związany był z Operą Wiedeńską[1][2]. W 1884 roku odbył tournée po Stanach Zjednoczonych, występując podczas festiwali wagnerowskich organizowanych w Nowym Jorku, Bostonie, Chicago, Filadelfii i Cincinnati przez Theodore’a Thomasa[1]. W 1908 roku zakończył karierę sceniczną[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 205. ISBN 978-83-224-0935-0.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3955. ISBN 0-02-865571-0.