Hesjan obrzeżony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hesjan obrzeżony – jest macierzą kwadratową złożoną z pochodnych cząstkowych, która używana jest do rozwiązywania problemu ekstremów warunkowych funkcji wielu zmiennych. Pod względem technicznym jest to macierz Hessego poszerzona o dodatkowy wiersz i dodatkową kolumnę.

Przypadek ogólny[edytuj | edytuj kod]

Mamy daną funkcję:

W celu znalezienia lokalnych ekstremów warunkowych możemy skorzystać z funkcji Lagrange’a:

Warunek przekształcamy do postaci

Następnie tworzymy funkcję

Wtedy hesjan obrzeżony przyjmuje postać:

Definiujemy

  dla

Uwaga: jest wyznacznikiem podmacierzy o rozmiarach

Wtedy, jeśli w danym punkcie jest spełniony warunek konieczny istnienia ekstremum warunkowego prawdziwe są twierdzenia:

Jeśli to funkcja przyjmuje minimum warunkowe w punkcie

Jeśli [1], to funkcja przyjmuje maksimum warunkowe w punkcie

Funkcja dwóch zmiennych[edytuj | edytuj kod]

W przypadku funkcji dwóch zmiennych wystarczy obliczyć wartość jednego wyznacznika:

  • Funkcja przyjmuje lokalne maksimum warunkowe w punkcie gdy
  • Funkcja przyjmuje lokalne minimum warunkowe w punkcie gdy
  • Sytuacja nie jest rozstrzygnięta, gdy Należy wtedy badać istnienie ekstremum innymi metodami.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. .::Wykład 14::. [online], zasoby1.open.agh.edu.pl [dostęp 2018-06-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]