Heterorrhina elegans
| Heterorrhina elegans | |||
| (Fabricius, 1781) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Heterorrhina elegans | ||
| Synonimy | |||
| |||
Heterorrhina elegans – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych, podrodziny kruszczycowatych i plemienia Goliathini.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten został opisany w 1781 przez Johana Christiana Fabriciusa[1] jako Cetonia elegans[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ciało długości od 21 do 28 mm i szerokości od 10 do 14 mm, podłużno-owalne, bardzo gładkie, z wierzchu umiarkowanie wypukłe. Ubarwienie szmaragdowo-zielone, niebieskie, ogniścieczerwone, indygo lub czarne, z bokami i tylnymi biodrami pomarańczowymi, a resztą odnóży, czułkami, krawędzią przyszwową pokryw i ich wynisłościami wierzchołkowymi i barkowymi czarnymi. Osobniki o barwie podstawowej ogniście czerwonej określane są jako odmiana H. e. var. fulgidissima, a te o czarnej jako odmiana H. e. var. anthracina. Nadustek kwadratowy, o bokach równoległych, a przednim brzegu prostym, silnie zagiętym, pośrodku szeroko uzębionym. Powierzchnia nadustka z rzadka punktowana, podobnie jak boki, raczej wąskiego z przodu, przedplecza. Przód głowy z podłużnymi żeberkami. Pośrodku pokrywy ślady rzędowego punktowania. Pygidium poprzecznie grubo żłobkowane. Wyrostek śródpiersia wąski, tępy i zakrzywiony. Samce wyróżniają się głębokim kanalikiem na spodzie odwłoka i dłuższymi stopami tylnej pary odnóży[2].
Ubarwienie oskórka nie opiera się o pigment, tylko jest całkowicie strukturalne, dzięki czemu nawet na okazach sprzed dwustu lat brak odbarwienia[3]. Dolna część struktury może być złożona nawet z blisko 50 mikroskopijnych podwójnych warstw[4]. Badania nad nią przeprowadzono w ramach poszukiwań farb strukturalnych, które nie zawierałyby pigmentów, będących często szkodliwymi dla środowiska substancjami[5].
Fenologia i rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Dorosłe spotykane są w południowych Indiach od czerwca do października, niekiedy w dużych skupiskach liczących wiele osobników[6].
Gatunek orientalny, znany z indyjskich stanów Bihar, Jharkhand, Karnataka, Madhya Pradesh, Tamilnadu, a także ze Sri Lanki i Mjanmy[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b F.A. Bisby, Y.R. Roskov, T.M. Orrell, D. Nicolson, L.E. Paglinawan, N. Bailly, P.M. Kirk, T. Bourgoin, G. Baillargeon, D. Ouvrard (red.): Heterorrhina elegans (Fabricius, 1781). [w:] Catalogue of Life: 22nd December 2014 [on-line]. [dostęp 2015-01-26].
- ↑ a b Gilbert John Arrow: The Fauna of British India. Coleoptera. Lamellicornia (Cetoniinae & Dynastinae). London: Taylor and Francis, 1910, s. 93-94.
- ↑ A.C. Neville, S. Caveney. Scarabaeid beetle exocuticle as an optical analogue of cholesteric liquid crystals. „Biological Reviews”. 44 (4), s. 531–562, 1969. DOI: 10.1111/j.1469-185X.1969.tb00611.x.
- ↑ R. A. Steinbrecht, W. Mohren, H. K. Pulker, D. Schneider. Cuticular Interference Reflectors in the Golden Pupae of Danaine Butterflies. „Proceedings of the Royal Society B”. 226 (1244), s. 367–390, 1985. DOI: 10.1098/rspb.1985.0100..
- ↑ T. Lenau, M. Barfoed. Colours and Metallic Sheen in Beetle Shells - A Biomimetic Search for Material Structuring Principles Causing Light Interference. „Advanced Engineering Materials”. 10 (4), s. 299–314, 2008. DOI: 10.1002/adem.200700346.
- ↑ S. Kumara, M. Sankar, V. Sethuramana, A. Musthak. Population dynamics of white grubs (Coleoptera: Scarabaeidae) in the rose environment of Northern Bangalore, India. „Indian Journal of Science and Technology”. 2 (1), s. 46–52, 2009.