Hiacynt (minerał)
 Hiacynt oprawiony w złoto | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
krzemian cyrkonu |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
7–7,5 |
| Przełam |
muszlowy |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Układ krystalograficzny |
tetragonalny |
| Gęstość minerału |
3,9–4,8 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
czerwonobrązowy, żółty, żółtoczerwony |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
silny szklisty lub diamentowy |
Hiacynt (hyacynt, jacynt) – przezroczysta odmiana cyrkonu o barwie czerwonopomarańczowej, czerwonej, żółtoczerwonej lub czerwonobrunatnej.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Niewłaściwa (lokalna, zwyczajowa lub handlowa) nazwa pomarańczowych, różowych, żółtoczerwonych, czerwonopomarańczowych, czerwonych, czerwonobrunatnych odmian różnych minerałów np: szafiru – odmiana paparadża, hessonitu – hiacynt cejloński, topazu – hiacynt orientalny, grossularu i spinelu – spinel hiacyntowy czy eudalitu – hiacynt grenlandzki.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
- Wzór chemiczny: Zr[SiO4] – krzemian cyrkonu[1]
- Układ krystalograficzny: tetragonalny
- Twardość: 7–7,5
- Gęstość: 3,9–4,8
- Rysa: biała
- Barwa: czerwonobrązowy, żółty, żółtoczerwony
- Przełam: muszlowy, bardzo kruchy
- Połysk: silny szklisty lub diamentowy
- Łupliwość: niewyraźna
Często zawiera domieszki pierwiastków promieniotwórczych. Wystawiony na długie działanie światła słonecznego ciemnieje i matowieje. Hiacynty można odbarwić przez silne ogrzewanie w atmosferze utleniającej. Bezbarwne cyrkony są podobne do diamentów dzięki wysokim współczynnikom załamania światła.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Miejsce występowania to: Sri Lanka, Madagaskar, Tajlandia, Kambodża, Indie, Rosja, Brazylia, USA, Francja.
W Polsce bywa znajdowany w aluwiach rzeki Izery i jej dopływów.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Bardzo rzadki i ceniony kamień kolekcjonerski i jubilerski. Zazwyczaj nadaje się mu szlif fasetkowy: brylantowy lub schodkowy, rzadziej kaboszonowy. Kamienie maja najczęściej od 1 do 4 karatów i wyjątkowo osiągają 10 karatów. Największy oszlifowany okaz hiacyntu ma 75,8 karatów (czerwonobrunatny) i pochodzi z Birmy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zircon Mineral Data. [dostęp 2012-12-14]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- K. Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
- N. Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych. Wydawnictwo Alfa, 1986.
- W. Schuman: Kamienie szlachetne i ozdobne. Wydawnictwo Alma-Press, 2004.