Ketmia konopiowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Hibiscus cannabinus)
Ketmia konopiowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

ślazowce

Rodzina

ślazowate

Rodzaj

ketmia

Gatunek

ketmia konopiowata

Nazwa systematyczna
Hibiscus cannabinus L.
Syst. nat. ed. 10, 2:1149. 1759

Ketmia konopiowata, kenaf (Hibiscus cannabinus) – gatunek rośliny należący do rodziny ślazowatych. Pochodzi z Afryki, rozprzestrzenił się także na innych kontynentach w strefie klimatu tropikalnego[3]. Jest też uprawiany.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Roślina jednoroczna o wysokości do 3 m i ciernistej łodydze.
Liście
Jajowate, 3-5 klapowane.
Kwiaty
Wyrastają w kątach liści. Mają 7-9 działkowy kieliszek, 5-działkowy kielich i dużą, koronę z 5 żółtych płatków z czerwonymi plamami, 1 słupek i liczne pręciki zrośnięte w rurkę.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Roślina włóknodajna. Jej włókno jest uważane za jedną z lepszych namiastek włókna juty. Robi się z niego worki, brezenty, sieci, tkaniny opakunkowe i papier.
  • Liście nadają się do spożycia na sałatki. Z nasion wytłacza się olej jadalny.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Jest uprawiana w licznych rejonach, szczególnie w Azji Południowej Uprawiana jest także w Rosji, Bangladeszu, Brazylii, Kubie, byłym Zairze, Salwadorze. Udomowiona została w zachodniej Afryce. Zbiera się ją w fazie kwitnienia po 90-120 dniach wegetacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-19] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-09-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.