Hieronim Gintrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hieronim Gintrowski
Hieronim Gintrowski
Data i miejsce urodzenia

23 września 1878
Czempiń

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1939
Lasek Gdański k. Bydgoszczy

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1905

Hieronim Gintrowski CM (ur. 23 września 1878 w Czempiniu, zm. 1 listopada 1939 w Lasku Gdańskim koło Bydgoszczy) – polski duchowny katolicki, Sługa Boży Kościoła katolickiego.

W 1898 wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego à Paulo w Krakowie i tam przyjął święcenia kapłańskie w 1905 roku. Pracę duszpasterską i działalność misyjną prowadził w Tarnowie, w Białym Kamieniu i w Bydgoszczy. Był archiwistą zgromadzenia, oraz pełnił posługę kapelana w szpitalu św. Łazarza w Krakowie.
Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez gestapo już 15 września 1939 i poddany torturom, a wkrótce zamordowany w lesie pod Bydgoszczą. Zapamiętano go jako gorliwego spowiednika.

Jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]