Hieronim Malatesta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hieronim Malatesta herbu własnego – szlachcic polski, kawalkator.

Pochodził z Apulii w królestwie Neapolu. Był kawalkatorem, wybitnym specjalistą od tresury i hodowli koni. Do Rzeczypospolitej przybył pod koniec XVI, osiadł na Litwie, prowadził stadninę i był dworzaninem Krzysztofa Monwida Dorohostajskiego, marszałka wielkiego litewskiego. Brał udział w walkach z wojskami rosyjskimi w czasie oblężenia Smoleńska. W 1611 Zygmunt III Waza za zasługi w wojnach z Turcją i Rosją nobilitował Malatestę, jego herb rozszerzono o godło herbu Leliwa, dodane przez Dorohostajskiego. W późniejszym okresie pracował dla Krzysztofa Radziwiłła[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urszula Augustyniak, Testamenty ewangelików reformowanych w Wielkim Księstwie Litewskim, s.135

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Wajs, Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 1995, s. 78-79.