Hilary Tempel
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 września 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 czerwca 1940 |
| Zawód, zajęcie |
przemysłowiec, wydawca muzyczny |
Hilary (Chil) Tempel (ur. 23 września 1881 w Łodzi, zm. 20 czerwca 1940 w Palmirach) – polski przemysłowiec, wydawca muzyczny i filantrop.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Lazara i Sary z Bemów (lub Lajzera i Racy)[a]. Ukończył szkołę rzemieślniczą w Łodzi i Wyższą Szkołę Handlową w Lipsku. Był założycielem i dyrektorem największej polskiej fabryki płyt gramofonowych Syrena Rekord oraz wydawnictwa muzycznego „Nowa Scena” w Warszawie[1]. Był w Syrenie Rekord inżynierem odpowiedzialnym za jakość produkcji płyt. Pracował jako radca Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie, należał do zarządu zakładu dla umysłowo chorych „Zofiówka”. Był prezesem towarzystwa pogrzebowego „Ostatnia Posługa”.
Od 1922 był mężem Luizy Chaimoff[1].
Na początku wojny wyjechał na wschód, lecz wrócił do Warszawy. W październiku lub listopadzie 1939 został aresztowany przez Gestapo i osadzony na Pawiaku, a 20 czerwca 1940 rozstrzelany w Palmirach[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 315. [dostęp 2021-11-19].
- ↑ Tempel Hilary Chil Wirtualny Sztetl [dostęp 2021-11-19].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Syn Lajzera i Racy z domu Bem, urodzony w Pabianicach 20.10.1881 roku. Ostatnio zamieszkały w Warszawie, dalszy los nieznany. Sąd Grodzki w Warszawie VII Zg. 3775/47.