Hipolit Sobolewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hipolit Sobolewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1911
Janów

Data śmierci

21 kwietnia 1997

Profesor
Specjalność: pojazdy szynowe
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Profesura

1950

Hipolit Sobolewski (ur. 1911 w Janowie, zm. 21 kwietnia 1997) – polski specjalista z dziedziny konstrukcji i projektowania parowozów, profesor Politechniki Łódzkiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1936 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej i do wybuchu wojny pracował jako konstruktor parowozów w Zakładach H. Cegielski w Poznaniu. W czasie okupacji brał udział w tajnym nauczaniu. Od 1945 roku pracował w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Taboru Kolejowego w Poznaniu. W 1946 roku podjął pracę w Katedrze Parowozów i Silników Parowych Politechniki Łódzkiej, w 1948 roku w charakterze z-cy profesora został kierownikiem Katedry i Zakładu Parowozów i Silników Parowych. W 1950 roku uzyskał nominację na profesora nadzwyczajnego. W 1952 roku przeniósł się na Wydział Komunikacji Politechniki Warszawskiej, lecz w Politechnice Łódzkiej prowadził wykłady do 1956 roku.

Był specjalistą z dziedziny konstrukcji i projektowania parowozów oraz dynamiki pojazdów szynowych. Opublikował szereg artykułów oraz wydał trzy podręczniki.

Zmarł w 1997, został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zalesiu Górnym[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 234.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]