Hipoproteinemia
Hipoproteinemia – zmniejszenie stężenia białek (lub ich jednej frakcji) we krwi. Hipoproteinemia dzieli się na rzekomą i prawdziwą[1].
Hipoproteinemia rzekoma wywoływana jest zmniejszeniem stężenia ilości białek w osoczu krwi i występuje u chorych przewodnionych[1]. Istnieją różne przyczyny hipoproteinemii prawdziwej do których należy zaliczyć, niedostateczną podaż białka (np. wynikającą z nieodpowiedniego odżywiania lub niedożywienia), upośledzenie wchłaniania białek z przewodu pokarmowego, nadmierną utratę białka przez przewód pokarmowy, nerki, skórę, płuca czy przy przewlekłym krwawieniu z różnych narządów; niedostateczną biosyntezę białka. Hipoproteinemia może towarzyszyć stanom wzmożonego katabolizmu białkowego[1], występującym przy takich schorzeniach jak, posocznica, nadczynność tarczycy, choroby nowotworowe[2]. Hipoproteinemia występuje przy marskości wątroby, chorobach nerek – nadmierna utrata białka przez nerki (zespół nerczycowy, kłębkowe zapalenie nerek, skrobiawica, cukrzyca), w przypadku występowania oparzeń, stanów zapalnych skóry z wysiękiem - nadmierna utrata białka przez skórę, przy nadmiernej utracie białka przez płuca (rozstrzenie oskrzeli), przy przewlekłym krwawieniu z różnych narządów, w niedostatecznej syntezie białka (stany uszkodzenia miąższu wątroby)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Milena Pietrzykowska: Hipoproteinemia - Słownik terminów medycznych. Zdronet - przez wiedzę do zdrowia. [dostęp 2017-06-25]. (pol.).
- ↑ a b Białko całkowite - objawy, leczenie i badania. Dbam o Zdrowie. [dostęp 2017-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-01)]. (pol.).