Hipoteloryzm
| hipotelorismus | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Hipoteloryzm, hypoteloryzm (łac. hipotelorismus, ang. hypotelorism) – określenie sytuacji, w której dochodzi do zmniejszenia odległości między dwoma parzystymi narządami. Podobnie jak w przypadku hiperteloryzmu, pojęcie najczęściej jest używane przy ocenie rozstawienia gałek ocznych (łac. hipotelorismus ocularis, ang. hypoteleorbitism).
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
Hipoteloryzm oczny występuje w więcej niż 60 zespołach wad wrodzonych[1]. Hipoteloryzm może być rezultatem malformacji kości czaszki albo zaburzenia w rozwoju mózgowia. Niewielki, izolowany hipoteloryzm może być izolowaną wadą bez znaczenia klinicznego. Bardzo silnie zaznaczony hipoteloryzm, podobnie jak cyklopia (połączenie się oczodołów z utworzeniem jednej jamy kostnej dla połączonych gałek ocznych) zwykle wiąże się z ciężkim uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Niektóre zespoły wad wrodzonych, w których obrazie klinicznym występuje hipoteloryzm:
- zespół Pataua
- holoprozencefalia
- zespół pojedynczego środkowego siekacza szczęki
- trisomia 8
- trisomia 9
- trigonocefalia
- zespół pseudotrisomii 13 (OMIM 264480)
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Ciężki hipoteloryzm koryguje się chirurgicznie w wyspecjalizowanych ośrodkach[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dollfus H, Verloes A. Dysmorphology and the Orbital Region: A Practical Clinical Approach. „Survey of Ophthalmology”. 49. 6, s. 547-560, 2004. PMID: 15530943.
- ↑ Cavina C, Morselli PG, Pistorale A. Hypotelorism: an extracranial correction technique. „Plast Reconstr Surg”. 104. 6, s. 1751-1756, 1999. PMID: 10541180.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lech Korniszewski Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. PZWL 1994 ISBN 83-200-1808-0.
