Home Insurance Building

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Home Insurance Building

Home Insurance Building – jedenastopiętrowy budynek w Chicago zaprojektowany przez Williama LeBarona Jenney'ego, powstały w latach 1884–1885. Jeden z budynków stworzonych przez tzw. szkołę chicagowską. W momencie powstania był 14. najwyższym budynkiem w Stanach Zjednoczonych[1]. Mieścił się na rogu ulic LaSalle i Adams. Home Insurance Building został zburzony w 1931 roku.

Powstanie budynku zainicijowała firma Home Insurance Company, planująca otworzyć swoją siedzibę w Chicago. Projekt Jenny'ego został wyłoniony w zorganizowanym przez firmę konkursie[2]. Wzniesienie Home Insurance Building kosztowało 800 000 dolarów[1].

Żelazno-stalowa konstrukcja nośna budynku umożliwiła zastosowanie ścian cieńszych niż dotychczas, przy zachowaniu stabilności budynku. Gzymsy Home Insurance Building tworzyły siatkę, dzielącą go na kilka części po 2-3 piętra. Wejście było monumentalne, ozdobione granitowymi kolumnami, nad którym znajdował się balkon. Wewnątrz budynku mieściło się ok. 230 biur oraz powierzchnia przeznaczona na wynajem. Klatki schodowe, hol i korytarze ozdobione były marmurem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Joseph J. Korom: The American skyscraper, 1850-1940 : a celebration of heigh. Boston: Branden Books, 2008, s. 93. ISBN 978-0-8283-2188-4.
  2. Joseph J. Korom: The American skyscraper, 1850-1940 : a celebration of heigh. Boston: Branden Books, 2008, s. 95. ISBN 978-0-8283-2188-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]