Horneophyton
| |
| Systematyka[1] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Horneophyton |
| Nazwa systematyczna | |
| Horneophyton Bargh. & Darrah 1938[2] | |
Horneophyton – rodzaj roślin kopalnych, jedna z najstarszych roślin telomowych, zaliczana do ryniofitów[3]. Kopalne ślady sporofitów tych roślin opisano jako gatunek Horneophyton lignieri Kindston et Lang, 1920. Prawdopodobnie pokolenie gametofitu stanowią ślady opisane jako gatunek Langiophyton mackiei Remy et Hass, 1991[4].
Rośliny te prawdopodobnie porastały brzegi jezior, rzek lub bagien wczesnego dewonu (pragu), współegzystując z ryniami.
Sporofit posiadał bulwiaste kłącza z chwytnikami. Z kłącza wyrastały widlasto (dychotomicznie) rozgałęziające się bezlistne pędy, dochodzące do 15 cm wysokości[3], o średnicy 2 mm[4], zakończone na szczytach cylindrycznymi zarodniami o długości 3 mm, skupionymi po cztery[3]. Zarodniki opisano pod odrębną nazwą Emphanisporites decoratus. Gametofity miały do 6 cm długości, z kubeczkowatymi strukturami zawierającymi liczne, walcowate rodnie[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Paul Kenrick, The origin and early diversification of land plants : a cladistic study, Peter R. Crane (red.), Washington, DC: Smithsonian Institution Press, 1997, ISBN 1-56098-730-8, OCLC 37107157.
- ↑ Barghoorn, E.S. & Darrah, W.C. (1938). Horneophyton a necessary change of name for Hornea. Harvard University Botanical Museum Leaflets, 6: 142–4
- ↑ a b c A. Jachowicz, S. Dybova-Jachowicz. Paleobotanika, s. 51-52. Wydawnictwo UŚ, Katowice 2003. ISBN 83-226-1262-3
- ↑ a b c Horneophyton – University of Aberdeen
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- M. Alan Kazlev: Horneophyton. Palaeos, 2002-03-28. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-24)]. (ang.).