Horst Seehofer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Horst Seehofer
12-07-17-landtagsprojekt-bayern-RalfR-001.jpg
Data i miejsce urodzenia 4 lipca 1949
Ingolstadt
Minister spraw wewnętrznych Niemiec
Okres od 14 marca 2018
Przynależność polityczna CSU
Poprzednik Thomas de Maizière
Przewodniczący Unii Chrześcijańsko-Społecznej
Okres od 25 października 2008
Przynależność polityczna CSU
Poprzednik Erwin Huber
Premier Bawarii
Okres od 27 października 2008
do 13 marca 2018
Przynależność polityczna CSU
Poprzednik Günther Beckstein
Następca Markus Söder
Prezydent Republiki Federalnej Niemiec (p.o.)
Okres od 17 lutego 2012
do 18 marca 2012
Przynależność polityczna CSU
Poprzednik Christian Wulff
Następca Joachim Gauck
Minister rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów Niemiec
Okres od 22 listopada 2005
do 27 października 2008
Przynależność polityczna CSU
Poprzednik Jürgen Trittin (p.o.)
Następca Ilse Aigner
Minister zdrowia Niemiec
Okres od 6 maja 1992
do 26 października 1998
Przynależność polityczna CSU
Poprzednik Gerda Hasselfeldt
Następca Andrea Fischer
Signature of Horst Seehofer.png
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Bawarski Order Zasługi Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Horst Lorenz Seehofer (ur. 4 lipca 1949 w Ingolstadt[1]) – niemiecki polityk, minister w rządach federalnych i długoletni deputowany do Bundestagu, od 2008 do 2018 premier Bawarii, od 2008 przewodniczący Unii Chrześcijańsko-Społecznej, w kadencji 2011–2012 przewodniczący Bundesratu, od 17 lutego do 18 marca 2012 pełniący obowiązki prezydenta Niemiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w administracji lokalnej w Ingolstadt, zaczynając jako goniec[2] i stopniowo obejmując wyższej rangi stanowiska[3]. W 1979 ukończył studium menedżerskie w Verwaltungs- und Wirtschaftsakademie w Monachium[4].

W 1969 wstąpił do chadeckiej młodzieżówki Junge Union, w 1971 został natomiast członkiem Unii Chrześcijańsko-Społecznej[3]. W 1980 po raz pierwszy został wybrany na posła do Bundestagu z okręgu obejmującego jego rodzinną miejscowość. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 1983, 1987, 1990, 1994, 1998, 2002 i 2005, zasiadając w niższej izbie niemieckiego parlamentu do 2008[5]. W 1983 został rzecznikiem CSU ds. polityki społecznej, od 1989 do 1992 był parlamentarnym sekretarzem stanu w resorcie pracy i polityki społecznej. Od maja 1992 do października 1998 sprawował urząd ministra zdrowia w gabinetach rządach Helmuta Kohla[5]. Od września 1994 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego CSU[1]. W listopadzie 2005 powrócił do rządu federalnego, Angela Merkel powierzyła mu wówczas urząd ministra rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów, który sprawował do października 2008[5].

W wyborach regionalnych w 2008 chadecy utracili większość w bawarskim parlamencie, co stanowiło najgorszy wynik partii od kilkudziesięciu lat[2]. W konsekwencji przewodniczący CSU Erwin Huber i premier Günther Beckstein zrezygnowali ze swoich funkcji[6]. 25 października 2008 Horst Seehofer został nowym przewodniczącym Unii Chrześcijańsko-Społecznej[1], a dwa dni później powołano go na premiera Bawarii[3].

W listopadzie 2008 został ponadto członkiem Bundesratu, od 1 listopada 2011 do 31 października 2012 przewodniczył tej izbie[3]. 17 lutego 2012, po rezygnacji Christiana Wulffa z urzędu prezydenta Niemiec, przejął obowiązki głowy państwa[7]. Wykonywał je do 18 marca 2012, kiedy to urząd prezydenta Niemiec objął Joachim Gauck.

W wyborach regionalnych w 2013 CSU odzyskała większość bezwzględną w landtagu. Horst Seehofer uzyskał mandat z obszaru obejmującego powiat Neuburg-Schrobenhausen, a następnie ponownie objął urząd premiera Bawarii[8]. W 2017 zapowiedział rezygnację z tej funkcji. W grudniu tegoż roku CSU zarekomendowała Markusa Södera na jego następcę[9]. Ostatecznie ustąpił 13 marca 2018. Następnego dnia ponownie dołączył do rządu federalnego. W czwartym gabinecie Angeli Merkel objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych i budownictwa[10].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma czwórkę dzieci[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Horst Seehofer: Biografie (niem.). csu-landesgruppe.de. [dostęp 2016-07-07].
  2. ↑ a b Horst Seehofer – Alpha male (ang.). politico.eu, 5 lutego 2014. [dostęp 2016-07-07].
  3. ↑ a b c d Horst Seehofer (niem.). bundesrat.de. [dostęp 2016-07-07].
  4. ↑ Ein Wall aus Witz, eine Mauer des Lächelns (niem.). 17 maja 2010. [dostęp 2016-07-07].
  5. ↑ a b c d Der Bayerische Ministerpräsident: Horst Seehofer (niem.). bayern.de. [dostęp 2016-07-07].
  6. ↑ Second CSU leader quits, raising risks for Merkel (ang.). reuters.com, 1 października 2008. [dostęp 2016-07-07].
  7. ↑ President Wulff resigns (ang.). thelocal.de, 17 lutego 2012. [dostęp 2016-07-07].
  8. ↑ Seehofer, Horst (niem.). bayern.landtag.de. [dostęp 2016-07-07].
  9. ↑ Söder soll Seehofer als Ministerpräsident nachfolgen (niem.). zeit.de, 4 grudnia 2017. [dostęp 2018-03-14].
  10. ↑ Minister und Minis­te­rinnen der neuen Bun­des­regierung vereidigt (niem.). bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14].
  11. ↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas (port.). presidencia.pt. [dostęp 2016-07-07].
p • d • e
Czwarty rząd Helmuta Kohla (1991−1994)

Helmut Kohl (CDU) • Hans-Dietrich Genscher (FDP) • Wolfgang Schäuble (CDU) • Klaus Kinkel (FDP) • Theo Waigel (CSU) • Jürgen Möllemann (FDP) • Ignaz Kiechle (CSU) • Norbert Blüm (CDU) • Gerhard Stoltenberg (CDU) • Hannelore Rönsch (CDU) • Angela Merkel (CDU) • Gerda Hasselfeldt (CSU) • Günther Krause (CDU) • Klaus Töpfer (CDU) • Christian Schwarz-Schilling (CSU) • Irmgard Schwaetzer (FDP) • Heinz Riesenhuber (CDU) • Rainer Ortleb (FDP) • Carl-Dieter Spranger (CSU) • Rudolf Seiters (CDU)

Bundesarchiv B 145 Bild-F045625-0010, Bonn, Pressekonferenz CDU Bundesvorstand, Kohl.jpg
Późniejsi członkowie rządu
p • d • e
Piąty rząd Helmuta Kohla (1994−1998)

Helmut Kohl (CDU) • Klaus Kinkel (FDP) • Manfred Kanther (SPD) • Sabine Leutheusser-Schnarrenberger (FDP) • Theodor Waigel (CSU) • Günter Rexrodt (FDP) • Jochen Borchert (CDU) • Norbert Blüm (CDU) • Volker Rühe (CDU) • Claudia Nolte (CDU) • Horst Seehofer (CSU) • Matthias Wissmann (CDU) • Angela Merkel (CDU) • Wolfgang Bötsch (CSU) • Klaus Töpfer (CDU) • Jürgen Rüttgers (CDU) • Carl-Dieter Spranger (CSU) • Friedrich Bohl (CDU)

Bundesarchiv B 145 Bild-F045625-0010, Bonn, Pressekonferenz CDU Bundesvorstand, Kohl.jpg
Późniejsi członkowie rządu
p • d • e
Pierwszy rząd Angeli Merkel (2005−2009)
W dniu zaprzysiężeniaAngela Merkel 24092007.jpg
Późniejsi członkowie rządu
p • d • e
Czwarty rząd Angeli Merkel (od 2018)
W dniu zaprzysiężenia

Angela Merkel (CDU) • Olaf Scholz (SPD) • Heiko Maas (SPD) • Horst Seehofer (CSU) • Katarina Barley (SPD) • Peter Altmaier (CDU) • Hubertus Heil (SPD) • Julia Klöckner (CDU) • Ursula von der Leyen (CDU) • Franziska Giffey (SPD) • Jens Spahn (CDU) • Andreas Scheuer (CSU) • Svenja Schulze (SPD) • Anja Karliczek (CDU) • Gerd Müller (CSU) • Helge Braun (CDU)

Angela Merkel 24092007.jpg
p • d • e
Prezydenci (Bundespräsident) Republiki Federalnej Niemiec
od 1949
Theodor Heuss (1949-1959) • Heinrich Lübke (1959-1969) • Gustav Heinemann (1969-1974) • Walter Scheel (1974-1979) • Karl Carstens (1979-1984) • Richard von Weizsäcker (1984-1994) • Roman Herzog (1994-1999) • Johannes Rau (1999-2004) • Horst Köhler (2004-2010) • Christian Wulff (2010-2012) • Joachim Gauck (2012-2017) • Frank-Walter Steinmeier (od 2017)
Godło Prezydenta RFN
Pełniący obowiązki
Karl Arnold (1949) • Jens Böhrnsen (2010) • Horst Seehofer (2012)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Horst_Seehofer&oldid=54065391”