49°23′48″N 22°38′44″E/49,396667 22,645556Hoszów
| Artykuł |
49°23'48"N 22°38'44"E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
49°24'N, 22°39'E |
| - błąd |
2336 m |
| Odległość |
518 m |
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-700[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RBI |
| SIMC |
0361554[4] |
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
| 49°23′48″N 22°38′44″E/49,396667 22,645556
| |
Hoszów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne[4][5]. Leży przy DW896.
Wieś szlachecka Hussow, własność Tarłów, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Wieś leży na szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego. W 1420 król Władysław Jagiełło nadał rycerzowi Iwanowi Właszynowi pustkę Hoszów w Ziemi Przemyskiej. Hoszów obejmował całą zlewnię potoków Strywnik, Pastewnik i Rabe. Kolejne wsie powstawały w wyniku wewnętrznych podziałów tych dóbr. Jako pierwszą wydzielono z Hoszowa miejscowość Rabe, wzmiankowaną po raz pierwszy w 1540. Założono ją na prawie wołoskim. Pierwszymi właścicielami wsi byli Hoszowscy, następnie w XVI w. rodzina Tarłów. Miejscowość została zdewastowana przez Węgrów w 1657, a potem przez Tatarów w 1672. Około 1696 właścicielem wsi był podczaszy żytomierski Łukasz Dydyński. W sierpniu 1769 w tych okolicach rozegrała się bitwa w ramach konfederacji barskiej przeciw wojskom rosyjskim Drewicza i pod Hoszowem został ranny rotmistrz przemyski Franciszek Pułaski, stryjeczny brat Kazimierza Pułaskiego, który został przywieziony na zamek Kmitów w Lesku, gdzie zmarł.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- cerkiew greckokatolicka pw. św. Mikołaja wzniesiona w 1939, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. bł. Bronisławy. Świątynia należy do grupy zabytków, których forma ukształtowała się w wyniku poszukiwań stylistycznych, mających doprowadzić do wypracowania form tzw. uniwersalnego „stylu narodowego”. Podobnym zjawiskiem w polskiej tradycji kulturowej tego czasu jest „styl zakopiański”.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Hoszów w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-03-06] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 352 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Hoszów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 169.
- Cerkiew pw. św. Mikołaja w Hoszowie - opis i fotogaleria
- Siedziba gminy: Ustrzyki Dolne
| Miasta | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Części miasta wg TERYT | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
| Nieistniejące wsie i ich części |
