Hristu Cândroveanu
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Alma Mater | |
Hristu Cândroveanu (ur. 5 lutego 1928 w Babucu[1], zm. 9 grudnia 2013[1] w Bukareszcie[2]) – rumuński krytyk literacki, publicysta, tłumacz, prozaik i poeta pochodzenia arumuńskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w okręgu Durostor[1], był pochodzenia arumuńskiego[1]. Ukończył studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Bukareszteńskiego w 1952 roku[1], uczył języka rumuńskiego i literatury rumuńskiej w Okręgu Călărași i Okręgu Prahova, a następnie w mieście Ploeszti w latach 1952–1969[1].
Zajmował się krytyką literacką, publicystyką, był także tłumaczem, poetą i powieściopisarzem[1]. W latach 80. XX wieku był redaktorem i krytykiem literackim czasopisma „Tomis”[1]. Był redaktorem naczelnym czasopisma „Livres roumains”[1]. Publikował teksty krytyczne m.in. w czasopismach: „Astra”, „Ateneu”, „Convorbiri literare”, „Cronica”, „Ramuri”, „România literară”, „Viața Românească”[3]. Utworzył dwa rumuńskie czasopisma: „Deşteptarea” i dodatek „Dimândarea” w 1990 roku[1]; pisma miały charakter konserwatywny[4]. Założył Arumuńską Fundację Kulturalną „Dimândarea Părintească” w 1992 roku[1]. Był prezesem stowarzyszenia Societatea de Cultură Macedo-Română[1] (Towarzystwo Kultury Macedorumuńskiej[4]). Był zdania, że Arumuni są Rumunami, a ich mowa to dialekt języka rumuńskiego[4].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Poeme (1973)[1]
- Alfabet liric (1974)[1]
- Printre poeți (1983)[1]
- Antologie de lirică aromână (1975)[1]
- Antologie de proză aromână (1977)[1]
- Poeți și poezie (1980)[1]
- Printre poeți (1983)[1]
- Ore de aur. Pe teme folclorice aromâne și nu numai (1983)[1]
- Un veac de poezie aromână (współautorka: Kira Iorgoveanu; 1985)[1]
- Trei balade armânești (współautor: Ioan Cutova; 1985)[1]
- Aromânii: ieri și azi (1995)[1]
- Marea serenității (1996)[1]
- Cinci balade aromâne (1996)[1]
- Parmithi di niadzadzua (1997)[1]
- Gramatica aromână, Practica, (współautor: Ion Coteanu; 1998)[1]
- Antologia poeziei străine în grai aromân (2000)[1]
- Carte de vacanță pentru aromâni (2001-2002)[1]
- Antologia poeziei române clasice și moderne în grai aromân (2003)[1]
- Antologia poeziei române contemporane în grai aromân (2004)[1]
- Abecedar român-aromân, (współautorka: Eugenia Cândroveanu; 2004)[1]
- Caleidoscop aromân (5 tomów, 1998-2002)[1]
- Despre aromâni, De vorbă cu Hristu Cândroveanu, (współautor: Emil Țîrcomnicu; 2006)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah Gabriela Titz, Hristu Cândroveanu - un creator neobosit, dedicat cauzei etniei sale [online], ZIUA de Constanta, 5 lutego 2021 [dostęp 2023-04-16] (rum.).
- ↑ Aniversări, 5 februarie - [online], www.amosnews.ro, 4 lutego 2023 [dostęp 2023-04-16] (rum.).
- ↑ Uniunea Scriitorilor din România - In memoriam Hristu Cândroveanu [online], uniuneascriitorilor.ro [dostęp 2023-04-16].
- ↑ a b c Tomasz Klimkowski, Rumuńscy Arumuni i ich język, [w:] Ilona Czamańska, Koegzystencja narodów i kultur na Bałkanach, Poznań: Wydawn. Naukowe Uniw. Im. Adama Mickiewicza, 2012, s. 11, ISBN 978-83-63047-17-7, OCLC 856815313 [dostęp 2023-04-16].