Hubert Błaszczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hubert Błaszczyk
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1952
Golczewo

Zawód, zajęcie

sędzia

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Hubert Andrzej Błaszczyk (ur. 10 grudnia 1952 w Golczewie) – polski sędzia, działacz opozycji antykomunistycznej w PRL, działacz polonijny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1975 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Od 1975 do 1977 był aplikantem w Sądzie Wojewódzkim w Zielonej Górze, a od 1977 do 1979 asesorem w Sądzie Rejonowym w Świebodzinie. Od 1979 do 1982 był sędzią w tym sądzie. Pełnił funkcję przewodniczącego Wydziału Cywilnego, a następnie wiceprezesa sądu.

Od 1980 do 1981 należał do PZPR. We wrześniu 1980 wstąpił do NSZZ „Solidarność” i był doradcą prawnym struktur związku. Po 13 grudnia 1981 działał w podziemiu. Był członkiem sztabu „Solidarności” Ziemi Świebodzińskiej. W kwietniu 1982 został aresztowany, a następnie skazany za nielegalną działalność opozycyjną na karę 4 lat pozbawienia wolności. Został zwolniony z więzienia na mocy amnestii w 1983. Następnie pracował jako referent ds. socjalnych i prawnych w Spółdzielni Pracy Usługowo-Wydawniczej w Świebodzinie, do 1987 kontynuując działalność opozycyjną.

W 1987 wyjechał z kraju i udał się na emigrację do Australii, gdzie pracował jako robotnik budowlany, od 1992 do 1998 jako operator maszyny, a następnie jako kierownik magazynu.

W 2010 został przewodniczącym polonijnego Związku Więźniów Politycznych Okresu Stanu Wojennego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2007, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]