Hugues Loubenx de Verdalle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hugues Loubenx de Verdalle
Kardynał diakon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1531
Prowansja

Data i miejsce śmierci

4 maja 1595
Valletta

Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego
Okres sprawowania

1582–1595

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

12 grudnia 1587
Sykstus V

Kościół tytularny

Santa Maria in Portico (Octaviae)

Hugues de Loubenx de Verdalle (ur. 1531, zm. 1595) – kardynał Kościoła katolickiego, Wielki Mistrz Zakonu św. Jana Jerozolimskiego w latach 1582–1595.

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

De Verdalle urodził się 13 kwietnia 1531 roku w zamku Loubenx (dziś: Loubens-Lauragais), departament Haute-Garonne we Francji. Jego rodzina pochodziła z Carcassonne. Jego pierwsze imię pisane jest czasem Hughues, Hughes lub Hugh; nazwisko zaś jako Lubens[1].
Studiował literaturę, retorykę oraz militaris virtutis[1].

Rycerz Zakonu św. Jana[edytuj | edytuj kod]

Do Zakonu Joannitów wstąpił w roku 1547. W roku 1552 wyróżnił się podczas oblężenia Zary. Szybko zaczął piąć się po stopniach kariery w Zakonie: komendant Granaro (1554-1557); dowódca artylerii podczas Wielkiego Oblężenia Malty (od maja do września 1565), Grand prior Zakonu w Tuluzie, komendant Pézenas. W roku 1579 mianowany zostaje ambasadorem Zakonu przy Stolicy Apostolskiej; w tym samym roku obejmuje stanowisko bailiffa Języka Prowansji; to ostatnie niosło ze sobą tytuł Grand Commander, wraz z prawem kontroli kont i Skarbu Zakonu, oraz zarządzania arsenałem[1].

Wielki Mistrz[edytuj | edytuj kod]

12 stycznia 1582 roku, po śmierci Jeana de la Cassiere, wybrany zostaje 52. Wielkim Mistrzem Rycerskiego Zakonu św. Jana z Jerozolimy, z Rodos i z Malty[1][2].
Jakkolwiek odwieczny wróg Zakonu – Imperium Osmańskie, straciło już swoją moc, wciąż atakuje. W roku 1584, w odpowiedzi na uprowadzenie przez cztery tureckie galery 70 mieszkańców Gozo, Wielki Mistrz zarządza budowę fortu na Comino. Aby zebrać fundusze, za zgodą mieszkańców Gozo, opodatkowuje artykuły żywnościowe na tej wyspie[3].

Verdala Palace

Plany ulepszenia fortyfikacji niestety nie pomogły w polepszeniu trudnych warunków socjalnych na wyspie. W roku 1591 wzrost populacji i niedobór żywności doprowadziły do głodu, a rok po tym wyspa została spustoszona przez zarazę[1][2]. Verdalle kontynuował arogancję swych poprzedników, odmawiając społeczeństwu maltańskiemu jego praw i przywilejów. Jego despotyzm był jednak oświecony; ustanowił on przepisy dla bezpieczeństwa publicznego, chronił rolnictwo, i pokazał swoje zainteresowanie edukacją, lokując w roku 1592 w Valletcie Collegium Melitense, prowadzone przez, sprowadzonych tego samego roku na Maltę[2], Jezuitów[3]. Jest głównie pamiętany za przyczyną przebudowy domku myśliwskiego w Boschetto we wspaniały pałac, nazwany jego imieniem – Verdala Palace[4].

Kardynał[edytuj | edytuj kod]

Niemal od początku rządów Verdalle'a trwa wśród wysoko postawionych członków Zakonu cichy bunt przeciwko Wielkiemu Mistrzowi. Przez cały rok 1585 debatowano nad prawem Wielkiego Mistrza do mianowania general of the gallies (dowódcy floty), oraz rycerza mającego szczególne dowództwo galery admiralskiej[2]. W roku 1587 de Verdalle udaje się do papieża Sykstusa V. Ten, "aby uciszyć malkontentów"[2], mianuje go 18 grudnia 1587 roku kardynałem diakonem Santa Maria in Portico (Octaviae)[1][5]. Otrzymuje też tytuł Prefekta Galer Papieskich[1].

Ostatnie lata i śmierć[edytuj | edytuj kod]

W ostatnim roku rządów Verdalle'a, znacznie wzrosła niezgoda i rywalizacja w Zakonie. Pomimo swego statusu kardynalskiego, został oskarżony przed papieżem Klemensem VIII, który nie był dla niego bardzo przyjazny, o nadużycia, niesprawiedliwość i nepotyzm[2][3].
Osłabiony chorobami i umartwieniami, którym się poddawał, umiera 4 maja 1595 roku w Valletcie, w wieku lat 64[1][2][3][5]. Pochowany zostaje w krypcie katedry św. Jana w Valletcie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i LOUBENX DE VERDALLE, O.S.Io.Hieros., Hughes de (1531-1595). The Cardinals of the Holy Roman Church. (ang.).
  2. a b c d e f g L’Abbé de Vertot: The history of the Knights of Malta. T. 2. London: 1728, s. 57-59. [dostęp 2018-06-01]. (ang.).
  3. a b c d Hugues Loubenx de Verdalle 1582-1595. W: Pawlu Mizzi: The Grand Masters of Malta - From the origins to modern times. Malta: Heritage Books, 2000, s. 13. ISBN 99909-93-19-X. (ang.).
  4. The Knights of Jerusalem, Rhodes and Malta. Grand Masters of the Maltese period. vicnet.net.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-14)]. (ang.).
  5. a b Hughes Cardinal de Loubenx de Verdalle, O.S.Io.Hieros. †. Catholic Hierarchy. [dostęp 2018-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-01)]. (ang.).