Husów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Husów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

łańcucki

Gmina

Markowa

Wysokość

od 300 do 420 m n.p.m.

Liczba ludności (2018)

1988[2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

37-121[3]

Tablice rejestracyjne

RLA

SIMC

0655333[4]

Położenie na mapie gminy Markowa
Mapa konturowa gminy Markowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Husów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Husów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Husów”
Położenie na mapie powiatu łańcuckiego
Mapa konturowa powiatu łańcuckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Husów”
Ziemia49°58′41″N 22°17′20″E/49,978056 22,288889[1]
Strona internetowa

Husówwieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie łańcuckim, w gminie Markowa[5][4].

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Husów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Husów[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0655340 Górnica część wsi
0655356 Podlas część wsi
0655362 Podstrasznik część wsi
0655379 Ulica część wsi
0655385 Zdrój część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś lokowana na surowym korzeniu, co wskazuje na karczunkowy charakter osadnictwa, gdzie zwarte obszary leśne na tym terenie ciągnęły się od Łańcuta aż po Handzlową, lokowaną w 1381 roku[6][7], Husów jako niemiecka kolonia Langenhow, podobnie jak sąsiednie wsie z końcówkami na -hau/how oznaczające porębę np. pobliska; Markowa (Markenhow), Albigowa (Helwygheshow), Handzlówka (Hanselshow) oraz Sonina (Schonerwald) (zob. Głuchoniemcy)[8].

W 1450 roku właścicielem był Jan z Pilczy syn Elżbiety Granowskiej trzeciej żony Władysława Jagiełły[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 41968
  2. Raport o stanie gminy za rok 2018. Demografia na dzień 31.12.2018 s. 6
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 353 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Janusz Kurtyka, Południowy odcinek granicy polsko-ruskiej we wczesnym średniowieczu (przed 1340 r.) w świetle źródeł historycznych, [w:] M. Parczewski (red.), Początki sąsiedztwa. Pogranicze etniczne polsko-rusko-słowackie w średniowieczu, Rzeszów 1996, s. 188.
  7. W. Blajer, Uwagi o stanie badań nad enklawami średniowiecznego osadnictwa niemieckiego między Wisłoką i Sanem, [w:] Późne średniowiecze w Karpatach polskich, Rzeszów 2007, s. 77.
  8. Józef Półćwiartek, Wieś Markowa w okresie systemu pańszczyźnianego, [w:] Z dziejów wsi Markowa, Rzeszów 1993, s. 16.
  9. Akta Grodzkie i Ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwów tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wydane staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. 1888 rok. Tom 13.Termini terrestres Przeworscenses 1450.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]