Na mapach: 
49°54′07″N 25°05′56″E/49,901944 25,098889
49°54′07″N 25°05′56″E/49,901944 25,098889Huta Pieniacka
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
||
 Huta Pieniacka, pomnik pomordowanych Polaków |
||
| Państwo |  Ukraina |
|
| Obwód | lwowski | |
| Rejon | brodzki | |
| Populacja • liczba ludności |
0 |
|
|
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
 Huta Pieniacka
|
||
|
Położenie na mapie Ukrainy
Huta Pieniacka
|
||
| 49°54′07″N 25°05′56″E/49,901944 25,098889 |
||
Portal  Ukraina |
||
Huta Pieniacka (ukr. Гута Пеняцька) – wyludniona wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie brodzkim, do 1945 roku[1] w Polsce, w województwie tarnopolskim, w powiecie brodzkim, w gminie Pieniaki.
Huta Pieniacka leży w odległości 5 km na północny zachód od Pieniak.
W 1875 roku we wsi znajdowała się jedyna huta szkła na terenie powiatu brodzkiego[2].
28 lutego 1944 roku we wsi miał miejsce mord na ludności polskiej, dokonany przez żołnierzy 4. Pułku Policji Schutzstaffel (SS) złożonego z ukraińskich ochotników do 14. Dywizji Grenadierów SS (SS-Galizien) pod dowództwem niemieckim, przy udziale oddziału Ukraińskiej Powstańczej Armii i oddziału paramilitarnego ukraińskich nacjonalistów pod dowództwem Włodzimierza Czerniawskiego[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. Nr 2, poz. 5).
- ↑ Powiat brodzki w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. I: Aa – Dereneczna. Warszawa 1880.
- ↑ PAP: Śledztwo ws. mordu w Hucie Pieniackiej. [dostęp 11 marca 2009].
- ↑ 65 lat temu spacyfikowano polską wieś na Ukrainie. Co stało się w Hucie Pieniackiej, Gazeta Wyborcza 2009-02-27. [dostęp 04.03.2009]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- (25) Huta Pieniacka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
