
Huy
| |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Region | Waloński | ||||
Prowincja | Prowincja Liège | ||||
Burmistrz | Anne-Marie Lizin-Vanderspeeten | ||||
Powierzchnia | 47,74 km² | ||||
Populacja (2017[1]) • liczba ludności • gęstość |
21 305 446 os./km² | ||||
Nr kierunkowy | 085 | ||||
Kod pocztowy | 4500 | ||||
Położenie na mapie prowincji Liège ![]() | |||||
Położenie na mapie Belgii ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Huy (wa. Hu, niderl. Hoei) to miasto we wschodniej Belgii, w prowincji Liège, nad rzeką Mozą.
W 1066 roku w Huy zatwierdzono kartę swobód, jedną z najstarszych w Europie. W mieście znajduje się przemysł maszynowy, hutniczy, chemiczny, papierowy i spożywczy. Huy jest ważnym węzłem drogowym i ośrodkiem turystycznym. Znajdują się tu m.in.: gotyckie kościoły (XIII–XVI w.); renesansowe domy (XVII w.), ratusz (XVIII w.). W pobliżu miasta usytuowana jest elektrownia jądrowa o mocy 2270 MW. Huy był miejscem startu czwartego etapu Tour de France 2006. Tu znajduje się także meta wyścigu La Flèche Wallonne (Walońska Strzała).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza osada powstała w czasach Imperium Rzymskiego jako fort na prawym brzegi rzeki Mozy. Wioska została z ewangelizowana przez Świętego Domicjana, biskupa Tongeren w VI wieku i po raz pierwszy zostaje wspomniana w jego testamencie w następnym wieku.
We wczesnych średniowieczu Huy było jednym z najlepiej prosperujących miast położonych nad Mozą, z kwitnącą gospodarką bazującą na metalurgii, ale także garbowaniu, rzeźbiarstwie, stolarstwie i winiarstwie. W X wieku Huy uzyskało status hrabstwa, ale niedługo potem stało się częścią diecezji Liège na ponad osiem wieków. Huy otrzymało pierwszą znaną kartę swobód na północ od Alp – w roku 1066. Mniej więcej w tym samym czasie Piotr Eremita skrytykował mieszkańców i przekonał ich do udziału w I wyprawie krzyżowej.
W XIII i XIV wieku gospodarka rozwijała się dzięki sukiennictwu. Zamek był wykorzystywany w czasie wojen – w XV wieku stał się symbolem miasta. W następnych dwóch stuleciach miasto stopniowo traciło szczęście, głównie ze względu na jego strategiczne położenie nad Mozą. W drugiej połowie XVII wieku wojny prowadzone przez Ludwika XIV były przyczyną ciągłych ataków na miasto, aż w końcu sfrustrowani mieszkańcy rozebrali zamek, przyczynę ich nieszczęścia w 1715 roku.
Nowy fort został zbudowany przez Holendrów w roku 1818. Była to strategiczna pozycja obronna, zwłaszcza podczas ciężkich walk, które miały tu miejsce podczas dwóch wojen światowych. W XIX wiek był okres rozwoju miasta dzięki przemysłowi, w tym przemysłowi papierniczemu. Upadek przemysłu ciężkiego w XX wieku był dla miasta poważnym ciosem. Obecnie w Huy produkuje się puszki i duża część gospodarki rozwija się dzięki turystyce.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Cztery "cuda" Huy:
- Li Bassinia, XV-wieczna fontanna znajdująca się na środku Grand Place,
- Li Tchestia, zamek z 1818 roku,
- Li Rondia, rozetowe okno w gotyckiej kolegiacie Notre-Dame,
- Li Pontia, most na rzece Mozie,
- Hotel de Ville de Huy, popularny, stary hotel w centrum miasta.
Huy jest metą sławnego Flèche Wallonne (ang. Walloon Arrow; flam. Waalse Pijl), jednodniowego profesjonalnego wyścigu kolarskiego w połowie kwietnia. Trasa wyścigu kończy się na szczycie Mur de Huy (ang. Wall of Huy).
Folklor[edytuj | edytuj kod]
Co siedem lat w Huy odbywa się procesja religijna, która upamiętnia koniec suszy w roku 1656. Ostatnia miała miejsce 15 sierpnia 2012 roku.
Sławni mieszkańcy[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Eremita, inicjator pierwszej wyprawy krzyżowej (1050, Amiens – 1115, Huy)
- Joseph Lebeau, polityk (1794–1865)
- Jean-Joseph Merlin, wynalazca wrotek (17 września 1735, Huy – 4 maja 1803, Londyn)
- Dominique Pire, laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1958 roku, mieszkał w Huy (10 lutego 1910, Dinant – 30 stycznia 1969)
- Anne-Marie Lizin, polityk (ur. 1949)
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Compiègne, Francja
Port-Bouet, koło Abidżanu, Wybrzeże Kości Słoniowej
Vianden, Luksemburg
Sŏsan, Korea Południowa
Arona, Włochy
Bury St Edmunds, Wielka Brytania
Natitingou, Benin
Montagano, Włochy
Tienen, Belgia
Kruja, Albania
Vélingara, Senegal
Taizhou, Chiny
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stan na 1 stycznia 2017 roku, Direction générale Institutions et Population: Chiffres de la population par province et par commune, à la date du premier janvier 2017 (fr.). [dostęp 2017-01-01].