Hydroksyloamina
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | H3NO | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne wzory | NH2OH | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa | 33,03 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | białe, krystaliczne ciało stałe, bez zapachu[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | 7803-49-8 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | 787[2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | hydrazyna nadtlenek wodoru chloramina |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hydroksyloamina – nieorganiczny związek chemiczny, pochodna amoniaku, w której jeden atom wodoru został zastąpiony grupą hydroksylową. Najprostsza hydroksyamina.
Bezbarwne higroskopijne, krystaliczne ciało stałe, temperatura topnienia 33,1 °C. Silnie trująca, podczas ogrzewania rozkłada się z wydzieleniem ciepła.
Dobrze rozpuszcza się w wodzie i metanolu. Dobra substancja redukująca, czasem może jednak być utleniaczem. Słabo zasadowa, tworzy sole, z których najważniejsze to: chlorowodorek hydroksyloaminy i siarczan hydroksyloaminy. Sole te są trwalsze niż wolna hydroksyloamina, ale również trujące.
Otrzymywana przez redukcję kwasu azotowego lub tlenków azotu (z wyjątkiem N2O) w roztworze kwaśnym albo przez działanie zasadą na chlorowodorek lub siarczan hydroksyloaminy i oddestylowanie pod zmniejszonym ciśnieniem wydzielającej się hydroksyloaminy.
Stosowana jako środek redukujący i odczynnik w syntezie organicznej.
Działanie hydroksyloaminy na organizm człowieka jest bardzo negatywne. Ma właściwości toksyczne. Jest jednym z mutagenów. Reaguje z cytozyną w DNA, zamieniając ją na związek zbliżony do uracylu, działa też na enzymy komórkowe. W wyniku jej działania powstają często groźne mutacje punktowe[5].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Hydroksyloamina (ang.). [martwy link] The Chemical Database. The Department of Chemistry, University of Akron. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ Hydroksyloamina – podsumowanie (ang.). PubChem Public Chemical Database.
- ↑ a b c Podręczny słownik chemiczny. Romuald Hassa, Janusz Mrzigod, Janusz Nowakowski (redaktorzy). Wyd. I. Katowice: Videograf II, 2004, s. 167. ISBN 8371832400.
- ↑ a b Informacje o klasyfikacji i oznakowaniu substancji według Rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, zał. VI, z uwzględnieniem Rozporządzeń ATP: hydroksylamina ...% [>55% w roztworze wodnym] w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-04-07].
- ↑ Witold Mizerski, Tablice biologiczne, Adamantan, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7350-243-7, s. 302.
Bibliografia[edytuj]
- Hydroksyloamina (ICSC: 0661) (ang.) Międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego. Międzynarodowy Program Bezpieczeństwa Chemicznego.
