Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
H3 NO
Inne wzory
NH2 OH
Masa molowa 33,03 g/mol
Wygląd
białe płatki lub igły[2]
Identyfikacja
Numer CAS 7803-49-8
PubChem 787[3]
Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki : dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-01-04]
Globalnie zharmonizowany system
Na podstawie Rozporządzenia CLP , zał. VI[4] hydroksyloamina >55% (roztwór wodny)
Zwroty H H200 , H290 , H302 , H312 , H315 , H318 , H317 , H335 , H351 , H373 , H400
Zwroty P brak wiarygodnych danych
Na podstawie Rozporządzenia CLP , zał. VI[4] hydroksyloamina ≤55% (roztwór wodny)
Zwroty H H290 , H302 , H312 , H315 , H318 , H317 , H335 , H351 , H373 , H400
Zwroty P P261 , P273 , P280 , P305+P351+P338 [5]
NFPA 704
Na podstawie[6] hydroksylamina 50% (roztwór wodny)
Numer RTECS NC2975000
Dawka śmiertelna LD50 29 mg/kg (szczur, podskórnie)
Podobne związki
Podobne związki
hydrazyna , nadtlenek wodoru , chloroamina
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Hydroksyloamina – nieorganiczny związek chemiczny , pochodna amoniaku , w której jeden atom wodoru został zastąpiony grupą hydroksylową . Najprostsza hydroksyamina .
Jest to bezbarwne higroskopijne , krystaliczne ciało stałe o temperaturze topnienia wynoszącej 33,1 °C. Jest silnie trująca, podczas ogrzewania rozkłada się z wydzieleniem ciepła.
Dobrze rozpuszcza się w wodzie i metanolu . Dobra substancja redukująca , czasem może jednak być utleniaczem . Słabo zasadowa , tworzy sole , z których najważniejsze to chlorowodorek hydroksyloaminy i siarczan hydroksyloaminy . Sole te są trwalsze niż wolna hydroksyloamina, ale również trujące.
Otrzymywana przez redukcję kwasu azotowego lub tlenków azotu (z wyjątkiem N ) w roztworze kwaśnym albo przez działanie zasadą na chlorowodorek lub siarczan hydroksyloaminy i oddestylowanie zmniejszonym ciśnieniem wydzielającej się hydroksyloaminy.
Stosowana jako środek redukujący i odczynnik w syntezie organicznej , np. do otrzymywania oksymów [7]
R
Działanie hydroksyloaminy na organizm człowieka jest bardzo negatywne. Ma właściwości mutagenne . Reaguje z cytozyną w DNA , zamieniając ją na związek zbliżony do uracylu , działa też na enzymy komórkowe. W wyniku jej działania powstają często groźne mutacje punktowe[8] [niewiarygodne źródło? ] .
↑ a b c Neil G. N.G. Connelly Neil G. N.G. i inni , Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book) International Union of Pure and Applied Chemistry , RSC Publishing, 2005, s. 309, ISBN 978-0-85404-438-2 .↑ a b c d e f g h CRC Handbook of Chemistry and Physics William M. W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4 -65, 5 -87, 9 -63, ISBN 978-1-4987-5429-3 .↑ Hydroksyloamina (CID: 787) (ang. ) w bazie PubChem , United States National Library of Medicine .↑ a b hydroksyloamina ...% (ang. ) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów . [dostęp 2017-01-04].↑ Hydroksyloamina (nr 467804) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA ) na obszar Polski. [dostęp 2017-01-04].↑ Hydroksyloamina (nr 467804) (ang. ) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA ) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2017-01-04].↑ Robert T. Morrison, Robert N. Boyd: Chemia organiczna . T. 1. Warszawa: PWN , 1985, s. 732. ISBN 83-01-04166-8 . ↑ Witold Mizerski, Tablice biologiczne , Adamantan, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7350-243-7 , s. 302.
Neil G. Connelly i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 309, ISBN 978-0-85404-438-2.
