Hydrosom
Hydrosom[1][2], pień[2] – część ciała występująca u kolonijnych parzydełkowców z gromady stułbiopławów, z rzędów Velellida i rurkopławów.
Zawieszony w toni wodnej hydrosom stanowi osiową część kolonii (kormusu). Powstaje w wyniku modyfikacji najstarszego, macierzystego hydropolipu kolonii[1][2].
U Velellida hydrosom jest skrócony i silnie spłaszczony, tworząc dysk centralny obwiedziony na brzegu umięśnionym fałdem płaszczowym. Na wierzchu dysku występuje pneumatofor, na jego brzegach rzomieszczone są daktylozoidy, a na spodzie gastrozoidy, w tym jeden centralny[1].
U rurkopławów hydrosom jest rurkowaty i pionowo zawieszony. Na jego wierzchu znajdować się może pneumatofor. Od hydrosomu pączkują rozmaite zooidy, często pogrupowane w kormidia. Jama hydrosomu połączona jest z jamami poszczególnych zooidów, dzięki czemu kolonia ma jeden układ chłonąco-trawiący. Ponadto w hydorosomie biegnie para szybko przewodzących włókien nerwowych, zapewniających nadosobniczą koordynację w kolonii. U form mających nektofory części hydrosomu na której są osadzone nosi nazwę nektosomu, a część pozostała syfosomu (syfonu)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Andrzej Kaźmierski, Czesław Błaszak, Typ: parzydełkowce – Cnidaria, [w:] Czesław Błaszak (red.), Zoologia. Tom 1. Część 1. Bezkręgowce. Nibytkankowce–pseudojamowce, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, 72-73, 108-109, A10, ISBN 978-83-01-17337-1.
- ↑ a b c Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalne, systematyki i filogenezy. Wyd. 3. Warszawa: PWN, 2005, s. 115-116.