Hygromiidae
| Hygromiidae[1] | |||
| Tryon, 1866 | |||
| Okres istnienia: paleocen–dziś | |||
 Przedstawiciel rodziny – ślimak kosmaty (Trochulus hispidus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| (bez rangi) | Tectipleura | ||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina |
Hygromiidae | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
Hygromiidae – rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), wcześniej opisywana jako podrodzina ślimakowatych (Helicidae). W zapisie kopalnym znana z warstw górnego paleocenu[3].
Zasięg ich występowania obejmuje Wyspy Kanaryjskie, Azory, północno-wschodnią Afrykę, Europę i rozciąga się na wschód – po środkową Azję[3][4]. W 2008 roku podawano, że w Polsce występuje 20 gatunków[5], jednak ze względu na zmiany w systematyce i wydzielenie części gatunków do rodziny Geomitridae ich liczba spadła do 15.
Ślimaki zaliczane do tej rodziny są małe lub średniej wielkości. Charakteryzują się obecnością więcej niż 2 gruczołów palczastych otwierających się powyżej woreczka strzałki miłosnej. Różnią się znacznie preferencjami siedliskowymi[5].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaje zaliczane do Hygromiidae są obecnie klasyfikowane w czterech podrodzinach[2]:
- Hygromiinae Tryon, 1866
- Leptaxinae C.R. Boettger, 1909
- Metafruticicolinae Schileyko, 1972
- Trochulininae Lindholm, 1927
Kilku rodzajów, głównie kopalnych, nie udało się przyporządkować do żadnej z powyższych podrodzin[2]:
- Archygromia Pfeffer, 1930 †
- Cernuellopsis Manganelli & Fo. Giusti, 1988
- Helicotricha Fo. Giusti, Manganelli & Crisci, 1992
- Hemistenotrema O. Boettger, 1897 †
- Hochheimia Harzhauser & Neubauer, 2021 †
- Ichnusomunda Fo. Giusti & Manganelli, 1998
- Leucochroopsis O. Boettger, 1908 †
- Loganiopharynx Wenz, 1919 †
- Pseudomonacha Pfeffer, 1930 †
- Pseudoxerotricha C.R. Boettger, 1911 †
Rodzajem typowym rodziny jest Hygromia.
Dawniej rodzina ta była definiowana znacznie szerzej, jednak badania filogenetyczne wykazały, że nie jest monofiletyczna i najpierw wydzielono z niej rodziny Helicodontidae, Trissexodontidae i Cochlicellidae[6][a], a w 2017 roku Geomitridae[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hygromiidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c MolluscaBase eds., Hygromiidae Tryon, 1866, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-05] (ang.).
- ↑ a b c F. Welter-Schultes: Family summary for Hygromiidae. [w:] AnimalBase. Early zoological literature [on-line]. AnimalBase Project Group, 2011. [dostęp 2011-12-18]. (ang.).
- ↑ Hartmut Nordsieck: Helicoidea. [dostęp 2012-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 marca 2012)]. (ang.).
- ↑ a b Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 401–402. ISBN 978-83-88147-09-8.
- ↑ Philippe Bouchet, Jean-Pierre Rocroi. Classification and nomenclator of gastropod families. „Malacologia: International Journal of Malacology”. 47 (1–2), s. 85–397, 2005. ISSN 0076-2997. (ang.).
- ↑ Philippe Bouchet i inni, Revised Classification, Nomenclator and Typification of Gastropod and Monoplacophoran Families, „Malacologia”, 61 (1–2), 2017, s. 1–526, DOI: 10.4002/040.061.0201 [dostęp 2024-03-27] (ang.).