Drozdek rudy
| Hylocichla mustelina[1] | |||
| (Gmelin, 1789) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Hylocichla[2] | ||
| Gatunek |
drozdek rudy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 sezon lęgowy przeloty zimowiska | |||
Drozdek rudy[5] (Hylocichla mustelina) – gatunek ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Hylocichla[5][6]. Nie wyróżnia się podgatunków[3][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 19–21 cm, rozpiętość skrzydeł 30–34 cm, masa ciała 40–50 g[7].
Wierzch głowy oraz grzbiet cynamonowordzawe, przechodzące w oliwkowobrązowe pokrywy nadogonowe i ogon. Wokół oczu widoczna wąska, biała obrączka. Białe pokrywy uszne w delikatne brązowe kreski. Spód ciała biały z dużymi, ciemnymi, okrągłymi plamami na gardle, piersi, bokach oraz brzuchu. Obie płci są podobne. Młode ptaki podobnie ubarwione, lecz ze śniadooliwkowymi lub płowymi plamkami na głowie i wierzchu ciała; na pokrywach podskrzydłowych czasami widoczne 1 albo 2 niewyraźne białe paski.
Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w środkowo-wschodniej i środkowej Ameryce Północnej – w południowo-wschodniej Kanadzie oraz środkowych i wschodnich Stanach Zjednoczonych[6]. Zimuje we wschodnim Meksyku i Ameryce Centralnej[3].
W sezonie lęgowym ptaki te zamieszkują dojrzałe lasy liściaste i mieszane, choć spotykane są też w lasach pofragmentowanych, a nawet w podmiejskich parkach. Na zimowiskach najliczniej występują w głębi dojrzałych, cienistych lasów tropikalnych na nizinach, ale także na obrzeżach lasów i w gęstym podszycie lasów wtórnych[8].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2020 roku uznaje drozdka rudego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern); wcześniej, od 2014 roku miał on status gatunku bliskiego zagrożenia (NT – near threatened), a od 1988 roku – najmniejszej troski. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na 12 milionów osobników. Trend liczebności populacji jest spadkowy[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hylocichla mustelina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Hylocichla, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2012-11-12] (ang.).
- ↑ a b c Wood Thrush (Hylocichla mustelina). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
- ↑ a b Hylocichla mustelina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Turdinae Rafinesque, 1815 - drozdy (wersja: 2020-02-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-20].
- ↑ a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Thrushes. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-20]. (ang.).
- ↑ N. Bouglouan: Wood Thrush. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2020-12-20]. (ang.).
- ↑ Wood Thrush Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-12-20]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).